Πνευμονική Υπέρταση

Εκτιμάται ότι η πνευμονική υπέρταση επηρεάζει περίπου 100.000 άτομα στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η έγκαιρη αναγνώριση και η διάγνωση της νόσου είναι εξαιρετικά σημαντική για να δοθεί η δυνατότητα κατάλληλης θεραπείας.

Καρδιολογικός Έλεγχος στην Αθήνα – Καρδιολογικό Check Up

Η πνευμονική υπέρταση είναι η υψηλή αρτηριακή πίεση στα αιμοφόρα αγγεία των πνευμόνων.

Είναι μια ασθένεια που προσβάλλει άτομα όλων των ηλικιών και εθνικοτήτων, αλλά ιδιαίτερα νεαρές γυναίκες, και έχει πολύ κακή έκβαση.

Τα συμπτώματα της νόσου (δύσπνοια, εύκολη κόπωση, συγκοπή, πόνος στο στήθος) δεν είναι τυπικά, οπότε πολλοί άνθρωποι υποφέρουν χωρίς να το γνωρίζουν, και μέχρι να αναγνωριστεί η νόσος είναι ήδη σε πολύ προχωρημένο στάδιο.

Ως πνευμονική υπέρταση ορίζεται η αύξηση της πίεσης της πνευμονικής αρτηρίας (μέση πίεση > 25 mmHg με πίεση πνευμονικής τριχοειδούς σφήνας ≤15 mmHg) λόγω βλάβης των πνευμονικών αρτηριολίων. Αντίθετα, ο όρος πνευμονική υπέρταση αναφέρεται στην αύξηση της πίεσης της πνευμονικής αρτηρίας, ανεξάρτητα από την αιτία. Στην πνευμονική υπέρταση έχει βρεθεί ότι ο αγγειοσυσπαστικός παράγοντας ενδοθηλίνη είναι αυξημένος και οι αγγειοδιασταλτικοί παράγοντες προστακυκλίνη και μονοξείδιο του αζώτου μειωμένοι.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της πνευμονικής υπέρτασης είναι η προοδευτικά επιδεινούμενη δύσπνοια κατά την άσκηση και ο θωρακικός πόνος, ενώ κατά την κλινική εξέταση παρατηρείται έντονος δεύτερος καρδιακός ήχος. Σε προχωρημένα στάδια της νόσου παρατηρείται κυάνωση, δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια με περιφερικό οίδημα και υπόταση με μειωμένο κλάσμα εξώθησης της καρδιάς.

Τι είναι η πνευμονική υπέρταση;

Η πνευμονική υπέρταση (ΠΥ) είναι μια σπάνια πνευμονοπάθεια κατά την οποία η πίεση του αίματος στην πνευμονική αρτηρία αυξάνεται πολύ περισσότερο από το φυσιολογικό. Καθώς αυξάνεται η πίεση, τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων (πνευμονικές αρτηρίες) παχύνονται. Η πνευμονική υπέρταση μπορεί να εμφανιστεί με ή χωρίς αναγνωρίσιμη ή γνωστή αιτία.

Οι πνευμονικές αρτηρίες είναι τα αιμοφόρα αγγεία που μεταφέρουν το “φτωχό σε οξυγόνο” αίμα από τη δεξιά κοιλία, έναν από τους θαλάμους της καρδιάς που λειτουργεί ως αντλία, στους πνεύμονες. Αφού οξυγονωθεί (δηλαδή γίνει πλούσιο σε οξυγόνο) στους μικρούς αερόσακους των πνευμόνων που ονομάζονται κυψελίδες, το αίμα επιστρέφει στην αριστερή πλευρά της καρδιάς μέσω των πνευμονικών φλεβών. Το οξυγονωμένο αίμα αντλείται στη συνέχεια προς το υπόλοιπο σώμα μέσω της αριστερής κοιλίας (μέσω της αορτής, του μεγαλύτερου αιμοφόρου αγγείου του σώματος). Το αίμα αυτό μεταφέρεται σε όλο το σώμα μέσω των συστηματικών αρτηριών, όπου οι μύες και τα διάφορα όργανα χρησιμοποιούν το οξυγόνο. Αφού εξαχθεί το οξυγόνο, το αίμα επιστρέφει στη δεξιά πλευρά της καρδιάς μέσω των συστηματικών φλεβών (που ονομάζονται κάτω και άνω κοίλη φλέβα). Στη συνέχεια, ο κύκλος αυτός επαναλαμβάνεται.

Κατά τη διάρκεια περιόδων άσκησης, όπως το περπάτημα, οι μύες απαιτούν μεγαλύτερες ποσότητες οξυγόνου για να τους παρέχουν πρόσθετη ενέργεια. Για το λόγο αυτό, το σώμα προσαρμόζεται σε αυτή την αυξημένη ανάγκη για οξυγόνο αυξάνοντας τον καρδιακό ρυθμό, ο οποίος αυξάνει την ποσότητα του αίματος που ρέει στους πνεύμονες. Για να συμβεί αυτό, οι πνευμονικές αρτηρίες πρέπει να είναι σε θέση να ανοίξουν περισσότερο. Με άλλα λόγια, τα αιμοφόρα αγγεία πρέπει να είναι εύκαμπτα.

Σε ασθενείς με πνευμονική υπέρταση, τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων είναι παχύτερα, οπότε τα αγγεία γίνονται λιγότερο εύκαμπτα (η εικόνα δείχνει πώς οι διατομές μιας πνευμονικής αρτηρίας γίνονται παχύτερες λόγω πνευμονικής υπέρτασης). Αυτό δυσκολεύει τη δεξιά κοιλία να αντλήσει περισσότερο αίμα στους πνεύμονες.

Η δεξιά κοιλία είναι ένας μυς και όπως κάθε άλλος μυς στο σώμα, αν πρέπει να δουλέψει πιο σκληρά, μεγαλώνει (η εικόνα στα δεξιά δείχνει τον μυ της δεξιάς κοιλίας παχύτερο από το φυσιολογικό στην πνευμονική υπέρταση).

Η Καρδιομεγαλία – Όλα όσα πρέπει να ξέρετε!

Ωστόσο, εάν η καρδιά πρέπει να εργάζεται σκληρότερα από το συνηθισμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα (μήνες και συχνά χρόνια) χωρίς ανάπαυση, αρχίζει να λειτουργεί λιγότερο αποτελεσματικά.

Όταν η δεξιά κοιλία συστέλλεται, ασκεί πίεση στο αίμα στο θάλαμό της. Η πίεση αναγκάζει το αίμα να εισέλθει στις πνευμονικές αρτηρίες, γεγονός που αυξάνει την πίεση στο εσωτερικό των αρτηριών αυτούς τους πνεύμονες.

Μόλις συσπαστεί, η δεξιά κοιλία χαλαρώνει, προκαλώντας μείωση της πίεσης στις πνευμονικές αρτηρίες. Με άλλα λόγια, η πίεση στις πνευμονικές αρτηρίες αυξάνεται όταν η δεξιά κοιλία συστέλλεται και μειώνεται όταν χαλαρώνει. Σε ένα υγιές άτομο, η πίεση αυξάνεται σε περίπου 20 mm Hg (χιλιοστά στήλης υδραργύρου) και πέφτει σε 5 mm Hg. Συχνά, όταν οι γιατροί μιλούν για την πίεση στις πνευμονικές αρτηρίες, αναφέρονται σε έναν μόνο αριθμό. Ο αριθμός αυτός είναι γνωστός ως μέση πίεση της πνευμονικής αρτηρίας (συχνά συντομογραφία mPAP) και είναι ο μέσος όρος της υψηλότερης και της χαμηλότερης πίεσης. Σε ένα υγιές άτομο, ο μέσος όρος είναι περίπου 14 mm Hg. Η διάγνωση της ΚΑ θεωρείται ότι τίθεται όταν η μέση πίεση της πνευμονικής αρτηρίας είναι μεγαλύτερη από 25 mm Hg σε ηρεμία ή 30 mm Hg κατά την άσκηση.

Αν και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία της HF, γνωρίζουμε ότι συχνά επηρεάζει άτομα με άλλες συγκεκριμένες ασθένειες. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι τα άτομα με μια πάθηση που ονομάζεται “συστηματική σκλήρυνση” διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν HF κατά τη διάρκεια της ζωής τους (10-20% υψηλότερος από τον κανονικό κίνδυνο). Μπορούμε επίσης να πούμε ότι η HF παρατηρείται σε συνδυασμό με πυλαία υπέρταση (ηπατικά προβλήματα), λοίμωξη HIV και συχνότερα σε άτομα με συγγενή καρδιοπάθεια. Η HF μπορεί επίσης να κληρονομηθεί γενετικά, αν και αυτό είναι πολύ σπάνιο.

Τα Αίτια της Πνευμονικής Υπέρτασης

Διακρίνονται δύο τύποι πνευμονικής υπέρτασης:

• Φλεβική ή παθητική πνευμονική υπέρταση, στην οποία η αύξηση της πίεσης περιορίζεται στο πνευμονικό φλεβικό σύστημα (και συνδυάζεται με βλάβες της μιτροειδούς βαλβίδας, αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια).
• Αρτηριακή ή ενεργητική πνευμονική υπέρταση, που οφείλεται σε σπασμό των αρτηριών των πνευμόνων από άγνωστη αιτία ή να είναι απότοκος πνευμονικών εμβολών ή συγγενών καρδιοπαθειών, ή βαλβιδοπαθειών.

Ταξινόμηση πνευμονικής υπέρτασης (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας)

1η ομάδα: Πνευμονική αρτηριακή υπέρταση

Ιδιοπαθής (πρωτοπαθής)

– Οικογενής

– Σχετιζόμενη με: αγγειακή νόσο του συνδετικού ιστού, επικοινωνία συστηματικής – πνευμονικής κυκλοφορίας, πυλαία υπέρταση, λοίμωξη από HIV, φάρμακα/τοξίνες (π.χ. ανορεξιογόνα, rapeseed oil, L-τρυπτοφάνη, μεθαμφεταμίνη, κοκαΐνη)

– Άλλες καταστάσεις: θυρεοειδικές διαταραχές, θησαυρισμώσεις, κληρονομική αιμορραγική τηλαγγειεκτασία, αιμοσφαιρινοπάθειες, μυελοϋπερπλαστικά νοσήματα, σπληνεκτομή

– Σημαντική φλεβική ή τριχοειδική συμμετοχή

Πνευμονική φλεβοαποφρακτική νόσος

Πνευμονική – τριχοειδική αιμαγγειωμάτωση

– Εμμένουσα πνευμονική κυκλοφορία του νεογνού

2η ομάδα: Πνευμονική φλεβική υπέρταση

– Μυοκαρδιοπάθεια των αριστερών κοιλοτήτων

– Βαλβιδοπάθεια των αριστερών καρδιακών κοιλοτήτων

3η ομάδα: Πνευμονική υπέρταση σχετιζόμενη με υποξαιμία

– Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια

– Διάμεση πνευμονοπάθεια

– Διαταραχές αναπνοής στον ύπνο

– Διαταραχές με κυψελιδικό υπαερισμό

– Παραμονή σε μεγάλο υψόμετρο

– Αναπτυξιακές ανωμαλίες

4η ομάδα: Πνευμονική υπέρταση οφειλόμενη σε χρόνια θρομβωτική ή και εμβολική νόσο

– Θρομβοεμβολική απόφραξη των εγγύς πνευμονικών αρτηριών

– Θρομβοεμβολική απόφραξη των άπω πνευμονικών αρτηριών

– Πνευμονική εμβολή (όγκοι, παράσιτα, ξένο υλικό)

5η ομάδα: Διάφορα

– Σαρκοείδωση, πνευμονική ιστιοκύττωση, λεμφαγγειωμάτωση, συμπίεση πνευμονικών αγγείων (λεμφαδενοπάθεια, όγκοι, ίνωση μεσοθωρακίου)

Κλινική εικόνα επί Πνευμονικής Υπέρτασης

Οι εκδηλώσεις της πνευμονικής υπέρτασης οφείλονται:

• στην αιτία της (συμπτώματα πνευμονοπάθειας ή συγγενούς καρδιοπάθειας)
• στην ανοξυγοναιμία που προκαλεί κυάνωση και μείωση του PO2 στο αρτηριακό αίμα, ερυθροκυττάρωση και πληκτροδακτυλία.
• στην χαμηλή καρδιακή παροχή λόγω των υψηλών πνευμονικών αντιστάσεων και
• στην δεξιά καρδιακή επιβάρυνση (χρόνια πνευμονική καρδιά).

Τις περισσότερες φορές, οι ασθενείς με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση παραπονιούνται για λαχάνιασμα (δύσπνοια) και κόπωση (υπερβολική κούραση). Τα συμπτώματα αυτά μπορούν να συμβαίνουν σε συνθήκες ανάπαυσης και συχνότερα κατά τη διάρκεια ήπιας άσκησης ή όταν ο πάσχων περπατάει. Τα συμπτώματα αυτά περιγράφονται ως μη ειδικά. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσαν να οφείλονται σε διάφορες παθήσεις και όχι μόνο στην ΠΥ. Κατά συνέπεια είναι πολύ δύσκολο στην αρχή να γίνει διάγνωση της ΠΥ. Συχνά μάλιστα μεσολαβεί μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ της πρώτης επίσκεψης των ασθενών στο γιατρό τους και της έναρξης ειδικής θεραπείας τους σε νοσοκομείο. Η δύσπνοια και η εύκολη κόπωση εμφανίζονται σε σοβαρή πνευμονική υπέρταση ενώ μπορεί να απουσιάζουν σε μικρή και μέτρια πνευμονική υπέρταση.

Τα συγκοπτικά επεισόδια οφείλονται σε μείωση της εγκεφαλικής αιμάτωσης. Εμφανίζονται συχνότερα σε προσπάθεια και όρθια θέση λόγω αδυναμίας διατήρησης της καρδιακής παροχής.

Το στηθαγχοειδές άλγος πιθανότατα οφείλεται σε ισχαιμία του μυοκαρδίου της δεξιάς κοιλίας.

Εργαστηριακές εξετάσεις

Για ασθενείς για τους οποίους υπάρχουν υπόνοιες ΠΥ, κατά κανόνα γίνονται κάποια πρώτα βήματα για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Κατ’ αρχή συζητείται μεταξύ του ασθενούς και του ιατρού το ιστορικό των παρόντων νοσημάτων του, το πρότερο ιατρικό ιστορικό του, το οικογενειακό του ιστορικό και οποιαδήποτε φάρμακα έπαιρνε ή παίρνει ο ασθενής. Γίνεται επίσης πλήρης φυσική εξέταση. Άλλες εξετάσεις που χρησιμοποιούνται κατά την εκτίμηση ενός ασθενούς για τον οποίο υπάρχουν υπόνοιες ΠΥ, μπορεί να είναι όλες ή μερικές από τις ακόλουθες:

• Ηλεκτροκαρδιογράφημα
• Ακτινογραφία θώρακα
• Ηχοκαρδιογράφημα
• Έλεγχος πνευμονικής λειτουργίας
• Τεστ κοπώσεως
• Σπινθηρογράφημα αερισμού-αιμάτωσης
• Αξονική τομογραφία υψηλής ευκρίνειας
• Μαγνητική τομογραφία
• Πνευμονική αγγειογραφία
• Καρδιακός καθετηριασμός

Σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, τα τεστ αυτά θα μπορούσαν να αποκαλύψουν ορισμένες ανωμαλίες που είναι δυνατό να υποδεικνύουν κάποια διάγνωση άλλη πλην της ΠΥ. Ανάλογα με τα αποτελέσματα των τεστ, η ομάδα φροντίδας θεραπείας μπορεί να ακολουθήσει διαφορετική προσέγγιση για τις μελλοντικές διερευνητικές εξετάσεις.

Ακτινογραφία θώρακα

Στην ακτινογραφία θώρακα είναι διευρυσμένες οι κεντρικές αρτηρίες με απότομη διακοπή του, σαν κλαδεμένο δέντρο.

Σε πολύ μεγάλη πνευμονική πίεση μπορεί να είναι ψηλαφητοί οι παλμοί της πνευμονικής αρτηρίας και να εμφανίζεται ανεπάρκεια της βαλβίδας προκαλώντας πρώιμο διαστολικό φύσημα ανεπάρκειας της πνευμονικής βαλβίδας.

Ηλεκτροκαρδιογράφημα

Το ηλεκτροκαρδιογράφημα μπορεί να δείξει σημεία «υπερτροφίας της δεξιάς κοιλίας» (πάχυνσης) ή «καταπόνηση της δεξιάς κοιλίας» (που σημαίνει ότι η δεξιά πλευρά της καρδιάς εργάζεται σκληρότερα από το φυσιολογικό), ευρήματα συνηθισμένα στην ΠΥ.

Ηχοκαρδιογράφημα- Τριπλεξ Καρδίας

Με το ηχοκαρδιογράφημα ελέγχονται

• Ποικίλες δομικές ανωμαλίες (για παράδειγμα, οι καρδιακές βαλβίδες, για να διαπιστωθεί αν υπάρχει διαρροή από τις βαλβίδες όταν κλείνουν και αν ρέει ομαλά μέσα από αυτές το αίμα)
• Ορισμένες συγγενείς καρδιακές ανωμαλίες, όπως «τρύπα στην καρδιά»
• Ο όγκος του αίματος που διοχετεύεται από την καρδιά με κάθε κτύπο της

Είναι δυνατό να εκτιμηθεί η πίεση του αίματος μέσα στα αιμοφόρα αγγεία. Η εξέταση αυτή είναι πολύ χρήσιμη στην ΠΥ. Το ηχοκαρδιογράφημα δίνει εικόνες τόσο κινούμενες όσο και ακίνητες, από τις οποίες μπορούν να μετρηθούν το μέγεθος της καρδιάς και το πάχος του καρδιακού μυός.

Έλεγχος πνευμονικής λειτουργίας

Το τεστ πνευμονικής λειτουργίας περιλαμβάνει μια σειρά εξετάσεων που παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την ποσότητα του αέρα που χωρούν οι πνεύμονες ενός ατόμου και το πόσο αποτελεσματικά λειτουργούν. Οι ασθενείς με ΠΥ συχνά έχουν φυσιολογικές αεροφόρους οδούς (αεραγωγούς) και συνήθως εμφανίζουν μόνο ήπιο ή καθόλου περιορισμό ή απόφραξη στην κίνηση του αέρα στους πνεύμονες. Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα των ασθενών με τα αποτελέσματα υγιών ατόμων της ίδιας ηλικίας και του ίδιου ύψους, ο γιατρός μπορεί να συμπεράνει αν οι αεραγωγοί του ασθενούς είναι στενότεροι ή λιγότερο αποδοτικοί από το φυσιολογικό.

Τεστ κοπώσεως

Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί τύποι τεστ κοπώσεως που μπορεί να ζητήσει ο γιατρός από τον ασθενή. Τα τεστ αυτά μπορούν να βοηθήσουν να διαπιστωθεί αν υπάρχει μειωμένη αντοχή στην άσκηση (κόπωση) και μερικές φορές παρέχουν στοιχεία σχετικά με την αιτία των συμπτωμάτων του ασθενούς. Στην ΠΥ, το τεστ κοπώσεως συχνά χρησιμοποιείται ως μέσο μέτρησης της «ικανότητας άσκησης» ενός ατόμου. Από μερικούς ασθενείς οι γιατροί ζητούν να περπατήσουν σε ένα διάδρομο άσκησης φορώντας μια μάσκα επάνω από το στόμα και τη μύτη τους. Έτσι οι γιατροί έχουν τη δυνατότητα να υπολογίσουν πόσο αποδοτικά χρησιμοποιεί οξυγόνο ο ασθενής και πόσο σκληρά επιτρέπουν στον ασθενή να δουλέψει η καρδιά και οι πνεύμονές του. Το τεστ κοπώσεως μπορεί να βοηθήσει επίσης στην ανίχνευση της παρουσίας και της βαρύτητας της στεφανιαίας νόσου και άλλων διαταραχών της καρδιάς.

Το 6λεπτο περπάτημα ή το τεστ επιταχυνόμενης βάδισης επάνω-κάτω δεν είναι πραγματικά ειδικό διαγνωστικό τεστ. Ωστόσο, σε συνδυασμό με ένα πλήρες ιστορικό και τη φυσική εξέταση, μπορεί να βοηθήσει να ταυτοποιηθεί η ικανότητα άσκησης (κόπωσης) και να διαπιστωθεί η λειτουργική κατάσταση του ατόμου.

Στα τεστ κοπώσεως όπως τα «6λεπτα τεστ βάδισης» ο ασθενής πρέπει απλώς να καλύψει όσο το δυνατό μεγαλύτερη απόσταση περπατώντας επάνω-κάτω σε ένα διάδρομο μέσα σε 6 λεπτά. Το «τεστ επιταχυνόμενης βάδισης επάνω-κάτω» είναι παρόμοιο αλλά απαιτεί από τον ασθενή να περπατά επάνω-κάτω σε μια πορεία 10 μέτρων με ολοένα μεγαλύτερη ταχύτητα μέχρις ότου λαχανιάσει τόσο πολύ που να μην μπορεί να συνεχίσει άλλο.

Κατά τη διάρκεια αυτών των τεστ, συχνά απαιτείται να φορούν οι ασθενείς μια συσκευή παρακολούθησης (μόνιτορ) στο δάκτυλο ή στο λοβό του αυτιού για να μετριέται η ποσότητα οξυγόνου στο αίμα τους. Στους ασθενείς που πάσχουν από ΠΥ, τα επίπεδα του οξυγόνου μπορεί να πέσουν κάτω από το φυσιολογικό χωρίς να λαχανιάσει πολύ ο ασθενής.

Τα τεστ αυτά δίνουν στους γιατρούς μια εικόνα για τη βαρύτητα της νόσου. Μπορούν να αποτελέσουν επίσης ένα καλό τρόπο να μετρηθεί πόσο αποτελεσματικές είναι οι φαρμακοθεραπείες.

Σπινθηρογράφημα αερισμού-αιμάτωσης

Το σπινθηρογράφημα αερισμού-αιμάτωσης χρησιμοποιείται τις περισσότερες φορές για να ανιχνεύσει την παρουσία θρόμβων αίματος στον πνεύμονα (τους οποίους, μερικές φορές, τα μέλη της ομάδας φροντίδας υγείας αναφέρουν ως πνευμονικά έμβολα). Οι χρόνιοι θρόμβοι αίματος στους πνεύμονες είναι δυνατό να αποτελέσουν αιτία της ΠΥ. Παρότι η παρουσία θρόμβων αίματος δεν καθιστά βέβαιη τη διάγνωση της ΠΥ, μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο στη λήψη αποφάσεων για τις μελλοντικές εξετάσεις και τη θεραπεία της ΠΥ. Γενικά, τα αποτελέσματα ερμηνεύονται ως χαμηλή (μικρή), μεσαία ή υψηλή πιθανότητα πνευμονικών εμβόλων (πηγμάτων στον πνεύμονα). Ένας από τους συνηθέστερους τύπους ΠΥ συμβαίνει σε ανθρώπους που έχουν αναπτύξει επανεμφανιζόμενους θρόμβους αίματος στους πνεύμονές τους κατά τη διάρκεια μεγάλου χρονικού διαστήματος.

Αξονική τομογραφία υψηλής ευκρίνειας

Ο ακτινολόγος αναζητά τυχόν ανωμαλίες στον πνευμονικό ιστό. Αν χρησιμοποιηθεί σκιαγραφικό, εξετάζει επίσης τυχόν μη φυσιολογική πλήρωση των πνευμονικών αγγείων, η οποία μπορεί να υποδεικνύει την παρουσία θρόμβων αίματος μέσα στους πνεύμονες.

Μαγνητική τομογραφία

Στη διερεύνηση της ΠΥ, η μαγνητική τομογραφία έχει τη δυνατότητα να απεικονίζει τόσο την καρδιά όσο και τα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία στον περιβάλλοντα ιστό. Έτσι, είναι δυνατή η ανίχνευση καρδιακών ανωμαλιών που υπήρχαν εκ γενετής (όπως οι τρύπες στην καρδιά). Με τη μαγνητική τομογραφία είναι δυνατή η λήψη εικόνων από περισσότερες γωνίες και με περισσότερες λεπτομέρειες από ό,τι με την αξονική τομογραφία. Επίσης, η διαφορά μεταξύ του φυσιολογικού και του μη φυσιολογικού ιστού είναι συχνά πιο ευκρινής στη μαγνητική από ό,τι στην αξονική τομογραφία.

Πνευμονική αγγειογραφία

Πολλοί ασθενείς δεν υποβάλλονται σε πνευμονική αγγειογραφία, αλλά η εξέταση αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ενήλικες όταν τα αποτελέσματα του σπινθηρογραφήματος αερισμού-αιμάτωσης δεν οδηγούν σε οριστικά συμπεράσματα. Είναι η καλύτερη εξέταση για τη διάγνωση πιθανών θρόμβων αίματος, συνεπώς χρησιμοποιείται για να επιβεβαιωθεί ή να αποκλειστεί η παρουσία θρόμβων αίματος στους πνεύμονες.

Ο ασθενής συνδέεται με έναν ηλεκτροκαρδιογράφο και ξαπλώνει σε ένα τραπέζι όπως για ακτινογραφία, ενώ ένας μακρύς, στενός, εύκαμπτος σωλήνας (καθετήρας) εισάγεται στο σώμα του μέσω μιας βελόνας που τοποθετείται στη βουβωνική χώρα. Ενώ ο χειριστής παρακολουθεί από μια τηλεοπτική συσκευή μόνιτορ, ο καθετήρας προωθείται μέσω των κοιλοτήτων της καρδιάς και εισέρχεται στην πνευμονική αρτηρία. Ενίεται κατόπιν χρωστική (σκιαγραφικό) στις αρτηρίες του πνεύμονα μέσω του καθετήρα και λαμβάνεται μια σειρά φιλμ ακτίνων Χ. Η χρωστική αυτή επιτρέπει στις αρτηρίες να είναι καλύτερα ορατές. Με τη βοήθεια της χρωστικής, η πνευμονική αγγειογραφία δίνει μια σειρά εξαιρετικά λεπτομερών ακτινογραφικών εικόνων (που είναι γνωστές ως «αγγειογραφήματα») της πνευμονικής αρτηρίας και των μικρότερων κλάδων της. Ο ακτινολόγος κατόπιν εξετάζει τα αγγειογραφήματα για να δει αν υπάρχουν προβλήματα, όπως για παράδειγμα αν υπάρχουν θρόμβοι αίματος ή ενδείξεις άλλων πνευμονικών προβλημάτων.

Μια μικρή μειοψηφία ασθενών που υποβάλλονται στην εξέταση της πνευμονικής αγγειογραφίας είναι αλλεργικοί στην υγρή χρωστική λόγω του ιωδίου που περιέχει. Όποιος είχε κατά το παρελθόν τέτοιες αλλεργικές αντιδράσεις πρέπει να το αναφέρει στο γιατρό. Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να ζητούν πληροφορίες σχετικά με το αν η εξέταση με τις ακτίνες Χ συνεπάγεται κινδύνους βλάβης για το μωρό τους. Ο κίνδυνος βλάβης ενός ασθενούς από τις ακτίνες Χ είναι πολύ μικρός και τα σύγχρονα ακτινογραφικά μηχανήματα είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να λαμβάνουν εικόνες υψηλής ποιότητας χρησιμοποιώντας ελάχιστη δόση ακτινοβολίας.

Καρδιακός καθετηριασμός

Η μελέτη του καρδιακού καθετηριασμού επικεντρώνεται στη δεξιά καρδιά. Παρέχει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τις πιέσεις στις διάφορες κοιλότητες της καρδιάς και τη ροή του αίματος δια μέσου της καρδιάς και της πνευμονικής αρτηρίας. Για να γίνει η εξέταση αυτή ίσως χρειαστεί να εισαχθεί στο νοσοκομείο ο ασθενής για μερικές ημέρες.

Παρέχει τη δυνατότητα να εξασφαλιστεί μια ακριβή μέτρηση της αρτηριακής πίεσης στην καρδιά και στην πνευμονική αρτηρία. Περιστασιακά, απαιτείται και καθετηριασμός της αριστερής καρδίας επιπρόσθετα στον καθετηριασμό της δεξιάς καρδίας.

Έλεγχος σε ασθενή με πνευμονική υπέρταση

Βαλβιδοπάθεια – Ελλείμματα κολποκοιλιακού διαφράγματος – Νόσημα αρ. καρδιακών κοιλοτήτων

– Ηλεκτροκαρδιογράφημα

– Υπερηχοκαρδιογράφημα

– Καθετηριασμός καρδιάς

Νοσήματα αναπνευστικού συστήματος υποξαιμία

– Ακτινογραφία θώρακα

– Σπιρομέτρηση

– Διαχυτική ικανότητα CO

– Αξονική τομογραφία θώρακα υψηλής ευκρίνειας

– Μετατρεπτικό ένζυμο αγγειοτενσίνης

– Μελέτη ύπνου

Πυλαιοπνευμονική υπέρταση – Νοσήματα κολλαγόνου – ΑIDS – Xρόνια θρομβοεμβολική πνευμονική υπέρταση

– Doppler σπληνοπυλαίου άξονα

– Έλεγχος αυτοαντισωμάτων

– Αντισώματα έναντι HIV

– Έλεγχος θρομβοφιλίας

– Σπινθηρογράφημα αέρωσης – αιμάτωσης

– Αγγειογραφία πνευμονικού αγγειακού δικτύου

Λειτουργική ταξινόμηση

Μόλις διαγνωστεί η ΠΥ, είναι ανάγκη να ταξινομηθεί η νόσος με βάση το «σύστημα λειτουργικής ταξινόμησης» που αναπτύχθηκε από τη New York Heart Association (Καρδιολογική Εταιρία Νέας Υόρκης). Το σύστημα αυτό βασίζεται σε αναφορές των ασθενών για το πόση φυσική (σωματική) δραστηριότητα μπορούν να αναλάβουν άνετα πριν αρχίσουν να γίνονται αισθητά τα συμπτώματα.

 Η Κατηγορία 1 περιλαμβάνει τους ασθενείς που δεν έχουν κανενός είδους συμπτώματα και στους οποίους η συνηθισμένη φυσική δραστηριότητα δεν προκαλεί κόπωση, αίσθημα παλμών, λαχάνιασμα ή πόνο στο θώρακα.

 Η Κατηγορία 2  περιλαμβάνει τους ασθενείς που αισθάνονται άνετα σε συνθήκες ανάπαυσης, αλλά έχουν συμπτώματα όταν επιδίδονται σε συνηθισμένη φυσική δραστηριότητα.

Η Κατηγορία 3  περιλαμβάνει τους ασθενείς που αισθάνονται άνετα σε συνθήκες ανάπαυσης, αλλά έχουν συμπτώματα όταν καταβάλλουν προσπάθεια μικρότερη από τη συνηθισμένη.

Η Κατηγορία 4  περιλαμβάνει τους ασθενείς που έχουν συμπτώματα ακόμα και σε συνθήκες ανάπαυσης.

Θεραπεία Πνευμονικής Υπέρτασης

Η θεραπεία είναι συνήθως συντηρητική ενώ σπανιότερα μπορεί να γίνει μεταμόσχευση πνευμόνων.

Τροποποίηση τρόπου ζωής

• Ποδηλασία ή κολύμβηση επιτρέπονται γιατί η αύξηση του έργου είναι προοδευτική και διακόπτονται εύκολα
• Ισομετρική άσκηση (άρση βαρών, άνοδος σκάλας) αντενδείκνυνται γιατί μπορεί να προκαλέσουν συγκοπτικό επεισόδιο
• Συνιστάται χειρουργική στείρωση στους ασθενείς αναπαραγωγικής ηλικίας

Δακτυλίτιδα

• Αυξάνει κατά 10% την καρδιακή παροχή ηρεμίας
• Μειώνει την κυκλοφορούσα νοραδρεναλίνη, είναι ασφαλής και χρήσιμη

Διουρητικά

Βοηθούν ιδιαίτερα επί δεξιάς καρδιακής ανεπάρκειας.

Οξυγόνο

Όσοι έχουν δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια και υποξαιμία ηρεμίας, χρειάζονται συνεχή οξυγονοθεραπεία

Αντιπηκτικά

Βελτιώνει την επιβίωση γιατί η πρωτοπαθής πνευμονική υπέρταση συχνά επιπλέκεται από τοπικές θρομβώσεις

Ανταγωνιστές ασβεστίου

Βάσει της απάντησης της πίεσης της πνευμονικής αρτηρίας στα φάρμακα, οι ασθενείς διακρίνονται σε:

• Μη απαντώντες (Πτώση πνευμονικής πίεσης λιγότερο από <20%): 2ετής επιβίωση 38%
• Μετρίως απαντώντες (Πτώση πνευμονικής πίεσης 20-50%): 2ετής επιβίωση 47%
• Έντονα απαντώντες (Πτώση πνευμονικής πίεσης >50%): 2ετής επιβίωση 62%

Οι ανταγωνιστές ασβεστίου προορίζονται για τους ασθενείς που σχεδόν ομαλοποιούν την πνευμονική πίεση κατά την δοκιμασία.

Ανταγωνιστές υποδοχέων ενδοθηλίνης

Δρουν μέσω των υποδοχέων Α και Β της ενδοθηλίνης. Το Bosentan δρα και στους δύο υποδοχείς. Η δόση είναι 62,5mg×2 για ένα μήνα και 125 mg×2 μετά. Αύξηση των τρανσαμινασών μπορεί να παρατηρηθεί, που υποχωρεί με την μείωση ή την διακοπή. Η επιβίωση στα 1,2,3 χρόνια είναι 96%, 89% και 86% ενώ η αναμενόμενη είναι 69%, 57% και 48% αντίστοιχα. Η δράση είναι εμφανής 2-3 μήνες μετά την έναρξη, γιαυτό σε ασθενείς class IV δεν πρέπει να χορηγείται σαν μονοθεραπεία αυτό το χρονικό διάστημα.

Προστακυκλίνες

Παράγονται από το ενδοθήλιο. Έχουν δράση αγγειοδιασταλτική, μειώνει τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων και την υπερτροφία του αγγειακού τοιχώματος. Για τη σύνθεσή της, απαιτείται το ένζυμο συνθετάση της προστακυκλίνης, η παραγωγή του οποίου μειώνεται επί πνευμονικής υπέρτασης. Υπάρχουν διάφορα συστήματα που αποκαθιστούν την έλλειψη προστακυκλίνης, όπως είναι η ενδοφλέβια epoprostenol που έχει βραχύ χρόνο ζωής και απαιτεί συνεχή έγχυση ενώ είναι εξαιρετικά δραστική. Υπάρχει η treprostinil που χορηγείται υποδόρια (μεγαλύτερος χρόνος ημίσειας ζωής), η iloprost που είναι εισπνεόμενη.

Aναστολείς φωσφοδιεστεράσης

Είναι ισχυρό αγγειοδιασταλτικό και έχει δοκιμασθεί με θετικά αποτελέσματα από μόνη της είτε σε συνδυασμό με προστακυκλίνη.

Χειρουργική Θεραπεία

Ρήξη του μεσοκολπικού διαφράγματος

Βελτιώνει την καρδιακή παροχή και προορίζεται για τους ασθενείς που είναι ανθεκτικοί στην μέγιστη φαρμακευτική αγωγή, σαν γέφυρα για μεταμόσχευση ή παρηγορητικά.

Μεταμόσχευση καρδιάς-πνευμόνων

Συνιστάται σε ασθενής που παρά τη μέγιστη φαρμακευτική ή και χειρουργική αγωγή δεν βελτιώνονται.

 

• Frost A, Badesch D, Gibbs JSR, et al. Diagnosis of pulmonary hypertension. Eur Respir J 2019; 53.
• Braganza M, Shaw J, Solverson K, et al. A Prospective Evaluation of the Diagnostic Accuracy of the Physical Examination for Pulmonary Hypertension. Chest 2019; 155:982.
• Brown LM, Chen H, Halpern S, et al. Delay in recognition of pulmonary arterial hypertension: factors identified from the REVEAL Registry. Chest 2011; 140:19.
• Runo JR, Loyd JE. Primary pulmonary hypertension. Lancet 2003; 361:1533.
• Peacock AJ. Primary pulmonary hypertension. Thorax 1999; 54:1107.

Η Αξιολόγηση του Αισθήματος Παλμών

Αίσθημα Παλμών – Η Εισαγωγή

Το αίσθημα παλμών είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα των ασθενών που προσέρχονται στους καρδιολόγους!

Παρόλο που η αιτία είναι συνήθως καλοήθης, το αίσθημα παλμών αποτελεί ενίοτε εκδήλωση μιας σχετικής ή δυνητικά απειλητικής για τη ζωή αρρυθμίας. Έτσι, απαιτείται προσεκτική και κατάλληλη αξιολόγηση των ασθενών με αίσθημα παλμών, αν και πολλοί ασθενείς μπορούν να μην ωφεληθούν από εκτεταμένες εξετάσεις.

Αίσθημα Παλμών – Ορισμός

Το αίσθημα παλμών είναι ένα υποκειμενικό σύμπτωμα. Ορίζεται ως μια δυσάρεστη επίγνωση του δυνατού, γρήγορου ή ακανόνιστου παλμού της καρδιάς. Οι ασθενείς μπορούν επιπλέον να περιγράψουν την αίσθηση ως “γρήγορο φτερούγισμα” ή “αναπήδηση στο στήθος” ή ως “αίσθηση χτυπήματος στο στήθος ή στο λαιμό”. Η ακριβής περιγραφή των υποκειμενικών αισθήσεων που βιώνει ο ασθενής μπορεί να βοηθήσει τον καρδιολόγο να προσδιορίσει την αιτία των παλμών .

Αίσθημα Παλμών – Ποια είναι η αιτία του;

Η αιτία του αισθήματος παλμών μπορεί να προσδιοριστεί στην πλειονότητα των ασθενών. Τα πιο συνηθισμένα αίτια αίσθημα παλμών περιλαμβάνουν καρδιακές παθήσεις, εξω-καρδιακά νοσήματα συμπεριλαμβανομένων ενδοκρινικών και μεταβολικών ανωμαλιών,αναπνευστικά, γαστροεντερολογικά, ψυχιατρικές διαταραχές, επιδράσεις φαρμάκων και οι επιδράσεις από τη χρήση ναρκωτικών ή άλλων ουσιών.

Οι Καρδιακές διαταραχές

Οι καρδιακές διαταραχές αποτελούν συχνή αιτία αισθήματος παλμών και η πιθανότητα αυτή δημιουργεί τη μεγαλύτερη ανησυχία.

Στις καρδιακές αιτίες του αισθήματος παλμών περιλαμβάνονται:

– Καρδιακές αρρυθμίες, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης μιας νέο-εμφανιζόμενης αρρυθμίας ή σημαντικής αλλαγής στο ρυθμό μιας γνωστής και σταθερής αρρυθμίας (όπως η κολπική μαρμαρυγή). Υπερκοιλιακή Ταχυκαρδία – Παροξυσμική Υπερκοιλιακή Ταχυκαρδία

Οι καρδιακές αρρυθμίες μπορεί να αναπτυχθούν λόγω υποκείμενης δομικής καρδιακής νόσου (π.χ. μυοκαρδιοπάθεια, προηγούμενο έμφραγμα του μυοκαρδίου) ή εξαιτίας μιας αναγνωρίσιμης ανωμαλίας του συστήματος αγωγιμότητας (π.χ. σύνδρομο μακρού QT, σύνδρομο Wolf-Parkinson-White, Καρδιακού αποκλεισμού), ή ακόμα μπορεί να είναι και ιδιοπαθείς.

Οι αρρυθμίες που προκαλούν αίσθημα παλμών περιλαμβάνουν ταχυαρρυθμίες, βραδυαρρυθμίες και έκτακτες συστολές.

– Άλλα λιγότερο συχνά καρδιακά αίτια περιλαμβάνουν βαλβιδοπάθεια (π.χ. πρόπτωση μιτροειδούς βαλβίδας).

Η πλειονότητα των ασθενών με αίσθημα παλμών που υποβάλλονται σε παρακολούθηση διαπιστώνεται ότι έχουν υπερκοιλιακή ή κοιλιακή εκτοπία ή ακόμα φυσιολογικό φλεβοκομβικό ρυθμό . Η Καρδιαγγειακή Νόσος – Πώς Να Μειώσετε Τον Κίνδυνο Καρδιακής Νόσου

Αναπνευστικά Νοσήματα

Γαστρεντερολογικά Νοσήματα

Ψυχιατρικές διαταραχές

Το αίσθημα παλμών αποτελεί κλινικό χαρακτηριστικό αρκετών ψυχιατρικών διαταραχών, όπως οι κρίσεις πανικού και η γενικευμένη αγχώδης διαταραχή.

 Άλλες αιτίες

Άλλες σημαντικές αιτίες αισθήματος παλμών σχετίζονται με τη λήψη ορισμένων φαρμάκων ή άλλων ουσιών, ή ενδοκρινικές και γενικά μεταβολικές διαταραχές.

Αίσθημα Παλμών – Διαγνωστική Προσέγγιση

Στην πλειονότητα των ασθενών με αίσθημα παλμών, μπορούμε να προσδιορίσουμε την αιτία χρησιμοποιώντας ένα εστιασμένο ιατρικό ιστορικό, φυσική εξέταση, ηλεκτροκαρδιογράφημα 12 απαγωγών (ΗΚΓ) και περιορισμένες αιματολογικές εξετάσεις.

1-  Αρχικά αξιολογούμε όλους τους ασθενείς για να προσδιορίσουμε εάν αντιμετωπίζουν επί του παρόντος αίσθημα παλμών κατά τη στιγμή της αξιολόγησης. Εάν ναι, λαμβάνουμε αμέσως ένα ΗΚΓ 12 απαγωγών και πραγματοποιούμε μια εστιασμένη φυσική εξέταση με ιδιαίτερη προσοχή στο καρδιαγγειακό σύστημα:
– Εάν μια αρρυθμία επιβεβαιωθεί από το ΗΚΓ, αξιολογείται η αιμοδυναμική σταθερότητα του ασθενούς και αντιμετωπίζεται η αρρυθμία ανάλογα με την περίπτωση.

– Σε ασθενείς χωρίς αρρυθμία στο ΗΚΓ, διενεργούμε λεπτομερή καρδιολογική εξέταση. Ορισμένες αρρυθμίες, ιδιαίτερα τα σπάνια πρόωρα κοιλιακά συμπλέγματα ή τα πρόωρα κολπικά συμπλέγματα, δεν αποτυπώνονται στο ΗΚΓ αλλά μπορεί να ανιχνευθούν κατά την καρδιακή ακρόαση.

– Για τους ασθενείς που δεν παρουσιάζουν επί του παρόντος συμπτώματα, ζητάμε από τον ασθενή λεπτομερή περιγραφή των χαρακτηριστικών των συμπτωμάτων και λαμβάνουμε λεπτομερή κλινικό ιστορικό, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού και οικογενειακού ιστορικού καρδιακής νόσου, τη χρήση φαρμάκων και ουσιών, καθώς και μια εστιασμένη ανασκόπηση των συστημάτων.

2- Αν και ο γιατρός σπάνια έχει την ευκαιρία να εξετάσει έναν ασθενή κατά τη διάρκεια ενός επεισοδίου αισθήματος παλμών, η φυσική εξέταση είναι συχνά χρήσιμη για τον καθορισμό πιθανών ανωμαλιών που μπορεί να παρέχουν ένδειξη της αιτιολογίας του αισθήματος παλμών. Ελέγχουμε τη θερμοκρασία, την αρτηριακή πίεση, τον σφυγμό και τον αναπνευστικό ρυθμό και διενεργούμε προσεκτική καρδιαγγειακή εξέταση. Η εξέταση των πνευμόνων και άλλων οργάνων μπορεί να προσφέρει σημαντικές κλινικές πληροφορίες.

3- Για όλους τους ασθενείς με αίσθημα παλμών, απαιτείται ένα ΗΚΓ 12 απαγωγών ως μέρος της αρχικής αξιολόγησης.

Παρόλο που η πλειονότητα των ασθενών βρίσκεται σε φυσιολογικό φλεβοκομβικό ρυθμό όταν λαμβάνεται το αρχικό ΗΚΓ, μπορεί ωστόσο να βοηθήσει στον περιορισμό της διαφορικής διάγνωσης των αισθημάτων παλμών. Συγκεκριμένα, το ΗΚΓ θα πρέπει να εξετάζεται για ευρήματα που υποδηλώνουν υποκείμενη δομική καρδιακή νόσο ή διαταραχή του ηλεκτρικού συστήματος.

4-  Στους περισσότερους ασθενείς, διενεργούμε περιορισμένο αιματολογικό και εργαστηριακό έλεγχο για να αποκλείσουμε την αναιμία και τον υπερθυρεοειδισμό. Επιπλέον, εξετάζουμε για συγκεκριμένες μεταβολικές διαταραχές όπως υποδεικνύεται από το ιστορικό και τη φυσική εξέταση.

5- Λαμβάνουμε υπερηχοκαρδιογράφημα ( ΤΡΙΠΛΕΞ ΚΑΡΔΙΑΣ) σε ασθενείς των οποίων το ιστορικό, η φυσική εξέταση ή το ΗΚΓ προκαλούν ανησυχία για δομική καρδιακή νόσο.

6- Χρησιμοποιούμε το κλινικό ιστορικό που έχουμε συγκεντρώσει από τον ασθενή, μαζί με τα αποτελέσματα της φυσικής εξέτασης, το
12 απαγωγών ΗΚΓ και τα ευρήματα του τρίπλεξ καρδιάς (εάν χρειάζεται) για να καθορίσουμε την ανάγκη περαιτέρω αξιολόγησης.

7 -Εάν το αίσθημα παλμών είναι διαρκές ή ελάχιστα ανεκτό, μπορεί να ενδείκνυται ακόμα και μια εξιδεικευμένη εξέταση – Η ηλεκτροφυσιολογική  μελέτη.
Η ηλεκτροφυσιολογική  μελέτη είναι μια επεμβατική αξιολόγηση του καρδιακού ρυθμού η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση μιας ύποπτης αρρυθμίας όταν η παρακολούθηση του ρυθμού δεν έχει δώσει διάγνωση σε ασθενείς με υψηλή πιθανότητα σοβαρής αρρυθμίας (π.χ. ασθενείς με δομική καρδιακή νόσο).

Αίσθημα Παλμών – Η Αντιμετώπιση

• Η αντιμετώπιση των ασθενών με αίσθημα παλμών εξαρτάται από την πιθανή ή την αναγνωρισμένη αιτία.
• Για τους ασθενείς στους οποίους η αρχική αξιολόγηση υποδεικνύει μια πιθανή ιατρική αιτία ως αιτιολογία των αισθημάτων παλμών τους, προχωράμε σε θεραπεία ή παρέμβαση ανάλογα με την περίπτωση.
• Για ασθενείς με αισθήματα παλμών χωρίς προφανές αίτιο απ’ όλο το κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο, θα πρέπει να διερευνηθεί ο ρόλος του άγχους ή της διαταραχής πανικού. Εάν ενδείκνυται, η υποκείμενη ψυχιατρική πάθηση πρέπει να αντιμετωπιστεί.
• Στους ασθενείς με αίσθημα παλμών που σχετίζεται με τεκμηριωμένο φυσιολογικό φλεβοκομβικό ρυθμό κατά την παρακολούθηση του ρυθμού και με κατά τα άλλα φυσιολογική αξιολόγηση, προσφέρουμε διαβεβαίωση ως προς την καλοήθη φύση των συμπτωμάτων τους. Φλεβοκομβική Ταχυκαρδία: Όλα όσα πρέπει να ξέρετε
• Τους ζητάμε, ωστόσο, να παρακολουθούν τους παλμούς τους για αύξηση ή μείωση της συχνότητας, τα άλλα συνοδά συμπτώματα, καθώς όλα αυτά μπορεί να αποτελούν ενδείξεις για επανάληψη κάποιων εξετάσεων ή περαιτέρω αξιολόγηση.

Ablation – Κατάλυση – Ablation Τι Είναι;

Η Καρδιολόγος ΙΛΧΑΜ ΚΑΦΦΑ

Τηλ: 2109210423

Επιστημονικές Αναφορές

• Zipes DP, DiMarco JP, Gillette PC, et al. Guidelines for clinical intracardiac electrophysiological and catheter ablation procedures. A report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines (Committee on Clinical Intracardiac Electrophysiologic and Catheter Ablation Procedures), developed in collaboration with the North American Society of Pacing and Electrophysiology. J Am Coll Cardiol 1995; 26:555.
• Weber BE, Kapoor WN. Evaluation and outcomes of patients with palpitations. Am J Med 1996; 100:138
• Barsky AJ, Cleary PD, Coeytaux RR, Ruskin JN. Psychiatric disorders in medical outpatients complaining of palpitations. J Gen Intern Med 1994; 9:306.
• Giada F, Raviele A. Clinical Approach to Patients with Palpitations. Card Electrophysiol Clin 2018; 10:387

Οι Καρδιολογικές Εξετάσεις

Οι καρδιολογικές εξετάσεις δίνουν σε σας και στο γιατρό σας περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση της καρδιάς σας και μπορούν να σας βοηθήσουν να βρείτε ποια θεραπεία(ες) μπορεί να είναι η καλύτερη για εσάς. Θέλετε να μάθετε τι να περιμένετε κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης καρδιάς; Μάθετε τι περιλαμβάνουν οι διάφορες εξετάσεις για τον έλεγχο της καρδιάς σας.

Συμβουλευτείτε τον θεράποντα ιατρό σας σχετικά με την υγεία της καρδιάς σας

Σημείωση: Εάν λαμβάνετε φάρμακα για την καρδιά σας, είναι σημαντικό να μιλήσετε με τον ειδικό ιατρό, σχετικά με το αν πρέπει να σταματήσετε να παίρνετε αυτά τα φάρμακα πριν από όποια εξέταση και πόσο σύντομα θα πρέπει να αρχίσετε να τα παίρνετε ξανά μετά την εξέταση.

Η στεφανιογραφία

Η στεφανιογραφία περιλαμβάνει την εισαγωγή ενός μικρού σωλήνα σε μια αρτηρία και τη διέλευση σε στεφανιαίες αρτηρίες γύρω από την καρδιά σας. Μια ειδική χρωστική ουσία εγχέεται μέσω του καθετήρα στην κυκλοφορία του αίματός σας. Χρησιμοποιώντας τη χρωστική ως απόχρωση, λαμβάνονται ακτινογραφίες της καρδιάς και των στεφανιαίων αρτηριών.

Παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης

Η παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης περιλαμβάνει τη χρήση μιας συσκευής μέτρησης της αρτηριακής πίεσης επί 24ώρου. Η μονάδα αυτή λαμβάνει τακτικά την αρτηριακή σας πίεση και μετρά τον καρδιακό σας ρυθμό.

Εξετάσεις αίματος

Οι εξετάσεις αίματος μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση μιας πάθησης ή στην παρακολούθηση κάποιου που έχει ήδη διαγνωστεί με καρδιακή πάθηση. Οι εξετάσεις αίματος μπορούν επίσης να ληφθούν για την παρακολούθηση των επιδράσεων της φαρμακευτικής αγωγής καθώς και των επιπέδων των ηλεκτρολυτών στο αίμα

Εξετάσεις υπερηχοκαρδιογραφήματος (echo)

Το Τριπλεξ Καρδιάς χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα για να μελετήσει τη δομή της καρδιάς σας και τον τρόπο λειτουργίας της καρδιάς και των βαλβίδων. Ένας ειδικός αισθητήρας στέλνει και καταγράφει αυτά τα ηχητικά κύματα, παράγοντας μια κινούμενη εικόνα της καρδιάς σας σε έναν υπολογιστή.

Εξειδικευμένες ηχοκαρδιολογικές εξετάσεις:

Το υπερηχοκαρδιογράφημα στρές

Το υπερηχοκαρδιογράφημα στρές (Stress echocardiogram) με την έγχυση δοβουταμίνης χρησιμοποιείται για να διαπιστωθεί πώς λειτουργεί η καρδιά σας όταν ασκείστε. Γίνονται δύο σαρώσεις: μία όταν είστε σε κατάσταση ηρεμίας και μία κατά τη διάρκεια της κόπωσης. Εάν δεν μπορείτε να ασκηθείτε, μπορεί να σας χορηγηθεί φάρμακο (δοβουταμίνη) για να κάνει την καρδιά σας να αντιδράσει σαν να ασκείστε.

Το διοισοφάγειο υπερηχοκαρδιογράφημα(TOE)

Αυτό είναι ένας ειδικός τύπος υπερηχοκαρδιογραφήματος όπου λαμβάνονται εικόνες της καρδιάς σας με την εισαγωγή ενός καθετήρα στο λαιμό σας (οισοφάγο). Αυτές οι εικόνες είναι πιο ευδιάκριτες από εκείνες που παράγονται με τη χρήση του διαθωρακικού τριπλεξ καρδιάς, επειδή ο οισοφάγος βρίσκεται κοντά στην καρδιά σας και δεν υπάρχει θωρακικό τοίχωμα στη μέση.

Ηλεκτροκαρδιογραφικές εξετάσεις (ΗΚΓ)

Το ηλεκτροκαρδιογράφημα είναι η πιο συνηθισμένη εξέταση για καρδιακές παθήσεις. Ένα μηχάνημα ηλεκτροκαρδιογράφου καταγράφει τον καρδιακό σας ρυθμό σε χαρτί μέσω αυτοκόλλητων ηλεκτροδίων που τοποθετούνται στο στήθος, τα χέρια και τα πόδια σας. Η καταγραφή θα δείξει εάν ο καρδιακός μυς έχει υποστεί βλάβη ή έλλειψη οξυγόνου.

Εξειδικευμένες εξετάσεις ΗΚΓ:

Η δοκιμασία κοπώσεως

Η δοκιμασία κοπώσεως περιλαμβάνει δύο ΗΚΓ, μία όταν ασκείστε και μία όταν ξεκουράζεστε. Ορισμένα καρδιακά προβλήματα εμφανίζονται μόνο όταν η καρδιά σας πρέπει να δουλέψει πιο σκληρά. Η εξέταση αυτή βοηθά να φανεί πώς η καρδιά σας αντιμετωπίζει το στρες.

Το  holter ρυθμού

Χρησιμοποιείται για τον εντοπισμό τυχόν προβλημάτων καρδιακού ρυθμού. Για την εξέταση αυτή φοράτε ένα μικρό, φορητό μηχάνημα ΗΚΓ για 24 ή 48 ώρες και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου καταγράφονται ο καρδιακός σας ρυθμός και η συχνότητα της καρδιάς σας.

Η ηλεκτροφυσιολογική μελέτη EP

Η μελέτη EP χρησιμοποιείται για τη μέτρηση της ηλεκτρικής δραστηριότητας της καρδιάς σας. Εάν έχετε μη φυσιολογικούς καρδιακούς ρυθμούς (αρρυθμίες) ή αίσθημα παλμών μπορεί να χρειαστείτε αυτή την εξέταση. Παρόμοια με την αγγειογραφία, λεπτές σωληνώσεις (καθετήρες ) εισάγονται σε μια φλέβα συνήθως στη βουβωνική χώρα. Στη συνέχεια μετακινούνται απαλά στην καρδιά, όπου διεγείρουν την καρδιά και καταγράφουν την ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς σας.

Σπινθηρογραφήματα αιμάτωσης του μυοκαρδίου

Αυτές οι εξετάσεις χρησιμοποιούνται για να δούμε πώς ρέει το αίμα στην καρδιά. Μια χρωστική ουσία εγχέεται για να αναδείξει τα αιμοφόρα αγγεία στην καρδιά σας. Στη συνέχεια, ένα μεγάλο μηχάνημα δημιουργεί εικόνες της καρδιάς σας σαρώνοντας το στήθος σας και αναζητώντας τη χρωστική ουσία. Αυτή η εξέταση μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί πριν και μετά την άσκηση για να δείτε πώς μεταβάλλεται η ροή του αίματος προς την καρδιά με την άσκηση. .

Η δοκιμασία ανάκλισης (Tilt test)

Η δοκιμασία αυτή χρησιμοποιείται εάν έχετε επεισόδια λιποθυμίας, για να διαπιστωθεί εάν αυτά θα μπορούσαν να σχετίζονται με την καρδιά σας. Ξαπλώνετε σε ένα ειδικό τραπέζι, το οποίο μπορεί να έχει γωνία έτσι ώστε να ξαπλώνετε ή να στέκεστε όρθιοι και θα συνδεθείτε με ΗΚΓ και πιεσόμετρο, τα οποία καταγράφουν τον τρόπο με τον οποίο ο καρδιακός ρυθμός και η αρτηριακή σας πίεση ανταποκρίνονται στις αλλαγές της θέσης. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης μπορεί να έχετε μια ενδοφλέβια (IV) βελόνα στο χέρι σας ώστε να σας χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή.

Ανάλογα με τα αποτελέσματα της (των) εξέτασης(-ων) της καρδιάς σας, μπορεί να προχωρήσετε σε θεραπεία, όπως στεντ ή χειρουργική επέμβαση bypass.

ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΑ ΚΑΦΦΑ ΙΛΧΑΜ – ΑΚΡΟΠΟΛΗ – ΜΕΤΣ

Διονυσίου Αρεοπαγίτου 3, Αθήνα 117 42

Τηλ: 2109210423/ 6980077904

Καρδιολογικός έλεγχος- CHECK-UP