Πώς επηρεάζει το COVID-19 τον εγκέφαλο
Ένα πρόσφατο άρθρο προοπτικής περιγράφει τι γνωρίζουμε για αυτές τις επιπλοκές μέχρι στιγμής. Οι συγγραφείς εξηγούν πώς έχουν απορριφθεί προηγούμενες υποθέσεις ότι ο ιός επηρέαζε άμεσα τα εγκεφαλικά κύτταρα.
Οι νευρολογικές προσβολές από τη λοίμωξη SARS-CoV-2 θα μπορούσαν να αυξήσουν τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των νευρο-εκφυλιστικών ασθενειών, όπως το Αλτσχάιμερ και η νόσος του Πάρκινσον, στις μελλοντικές γενιές.
Στις αρχές της πανδημίας, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι τα άτομα που αναρρώνουν από τον COVID- 19 δεν επέστρεφαν στην κατάσταση της υγείας τους πριν από την ασθένεια — αυτό είναι πλέον ευρέως γνωστό ως «Μακρύς COVID».
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Northwestern στο Σικάγο, IL, ήταν οι πρώτοι που ανέφεραν ότι ακόμη και άτομα που δεν νοσηλεύονται με COVID-19 έδειξαν σημαντική γνωστική δυσλειτουργία που παρέμεινε πολύ περισσότερο από 6 εβδομάδες από την οξεία μόλυνση.
Βασιζόμενοι σε κλινικές παρατηρήσεις, αυτοψία και εργαστηριακά ευρήματα, οι συγγραφείς προτείνουν θεωρίες αιτιότητας σχετικά με το πώς ο COVID-19 μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνια νευρολογικά συμπτώματα.
Οι συγγραφείς αναγνωρίζουν ότι οι μηχανισμοί με τους οποίους ο COVID-19 μπορεί να προκαλέσει όλεθρο στο ανθρώπινο νευρικό σύστημα δεν είναι καλά κατανοητοί.
Εγκεφαλο-αγγειακές επιπλοκές, όπως ένα εγκεφαλικό αγγειακό επεισόδιο, μπορεί να εμφανιστούν νωρίς — ακόμη και πριν από τις αναπνευστικές επιπτώσεις της νόσου. Οι κεντρικές φλεγμονώδεις καταστάσεις και τα συμπτώματα των περιφερικών νεύρων εμφανίζονται αργότερα, συνήθως 2 εβδομάδες μετά την οξεία μόλυνση.
Αυτά τα ανόμοια χρονο-διαγράμματα υποδηλώνουν ότι η αιτία αυτών των νευρολογικών συμπτωμάτων μπορεί να διαφέρει. Μελέτη του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) προσφέρει ενδείξεις σχετικά με τους υποκείμενους μηχανισμούς για νευρολογική βλάβη σε άτομα με COVID-19.
Οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει αυξήσεις σε ορισμένες ενώσεις που σχετίζονται με το ανοσοποιητικό στο ΕΝΥ, συμπεριλαμβανομένων:
Πρωτεϊνών ιντερλευκίνης-1 (IL-1) και IL-2, οι οποίες είναι φλεγμονώδεις κυτοκίνες που παράγονται από το σώμα.
Έκφραση γονιδίων που ελέγχονται από την ιντερφερόνη, μια πρωτεΐνη που καταπολεμά τις λοιμώξεις που υπάρχει κατά τις ιογενείς λοιμώξεις.
Ενεργοποιημένο Τ -κύτταρα και φυσικά κύτταρα φονείς, που καταπολεμούν τα ιικά αντιγόνα. Δείκτες που υποδεικνύουν την παρουσία μονοκυττάρων — μεγάλα λευκά αιμοσφαίρια που καταπολεμούν τη μόλυνση. Πρωτεΐνες διάσπασης που υποδηλώνουν νευρική βλάβη.
Αντίθετα, οι ερευνητές δεν έχουν βρει στοιχεία ότι ο ιός SARS-CoV-2 επηρεάζει άμεσα το νευρικό σύστημα. Για παράδειγμα, η έρευνα έχει δείξει ότι οι ακόλουθοι παράγοντες είναι μειωμένοι ή απουσιάζουν σε άτομα με λοίμωξη SARS-CoV-2
Οι ακτινολογικές εξετάσεις παρέχουν επίσης στοιχεία τραυματισμού σε άτομα που εμφάνισαν COVID-. Οι μαγνητικές τομογραφίες επιβεβαιώνουν μικροαγγειακή βλάβη και εγκεφαλική ατροφία ή συρρίκνωση. Η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων επιβεβαιώνει μειωμένη μεταβολική δραστηριότητα στον εγκέφαλο ατόμων που έχουν διαγνωστεί με Long COVID.
Η χρόνια φλεγμονή έχει πολλές αιτίες, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη, της παχυσαρκίας και της διατροφής. Αυτά είναι μια προδιάθεση για αυτοάνοσες διαταραχές και προκαλούν και επιταχύνουν τον κίνδυνο διαταραχών που σχετίζονται με τον εγκέφαλο.
Δεδομένου του αριθμού των ατόμων που έχουν υποστεί COVID-, οι ερευνητές σημειώνουν ότι οι νευρολογικές συνέπειες του COVID-19 αντιπροσωπεύουν ένα παγκόσμιο πρόβλημα δημόσιας υγείας.
Ως απάντηση σε αυτήν την πρόκληση, το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας έχει δημιουργήσει ένα COVID- Neuro Data Bank και Neuro Bio Bank για να επιτρέπουν στους γιατρούς να αναφέρουν και να ποσοτικοποιούν νευρολογικά συμβάντα από τον COVID-19.