Η Καρδιά: Όλα Όσα Πρέπει Να Ξέρετε

Η Καρδιά: Όλα Όσα Πρέπει Να Ξέρετε

Η Καρδιά

Η ανθρώπινη καρδιά είναι ένα καλά ρυθμισμένο όργανο που εξυπηρετεί ολόκληρο το σώμα. Είναι ένα όργανο με μυϊκή μάζα που έχει περίπου το μέγεθος μιας κλειστής γροθιάς και βρίσκεται στο στήθος, ελαφρώς αριστερά από το κέντρο.

Η καρδιά χτυπά περίπου 100.000 φορές την ημέρα, αντλώντας περίπου 8 λίτρα αίματος σε όλο το σώμα 24/7. Αυτό παρέχει αίμα πλούσιο σε οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στους ιστούς και τα όργανα.

Η καρδιά στέλνει το αποξυγονωμένο αίμα στους πνεύμονες, όπου το αίμα εμπλουτίζεται με οξυγόνο και απομακρύνεται το διοξείδιο του άνθρακα, ένα απόβλητο προϊόν του μεταβολισμού.

Μαζί, η καρδιά, το αίμα και τα αιμοφόρα αγγεία – αρτηρίες, τριχοειδή αγγεία και φλέβες – αποτελούν το κυκλοφορικό σύστημα.
Σε αυτό το άρθρο, θα εξερευνήσουμε τη δομή της καρδιάς, τον τρόπο με τον οποίο αντλεί αίμα στο σώμα και το ηλεκτρικό σύστημα που την ελέγχει.

Η Καρδιά: Όλα Όσα Πρέπει Να Ξέρετε

Ανατομία Της Καρδιάς

Η καρδιά αποτελείται από τέσσερις θαλάμους:

1- Τους κόλπους: Πρόκειται για τους δύο ανώτερους θαλάμους, οι οποίοι δέχονται αίμα.

2-  Οι κοιλίες: Αυτές είναι οι δύο κατώτερες κοιλότητες, οι οποίες αποβάλλουν το αίμα.

3- Ένα τοίχωμα ιστού που ονομάζεται διάφραγμα χωρίζει τον αριστερό από τον δεξιό κόλπο και την αριστερή από τη δεξιά κοιλία. Οι βαλβίδες διαχωρίζουν τους κόλπους από τις κοιλίες.

Τα τοιχώματα της καρδιάς αποτελούνται από τρία στρώματα ιστού:

Το μυοκάρδιο: Αυτό είναι ο μυϊκός ιστός της καρδιάς.
Το ενδοκάρδιο: Αυτός ο ιστός επενδύει το εσωτερικό της καρδιάς και προστατεύει τις βαλβίδες και τις κοιλότητες.
Το Περικάρδιο: Πρόκειται για ένα λεπτό προστατευτικό κάλυμμα που περιβάλλει τα άλλα μέρη.
Το Επικάρδιο: Αυτό το προστατευτικό στρώμα αποτελείται κυρίως από συνδετικό ιστό και αποτελεί το εσωτερικότερο στρώμα του περικαρδίου.

Πώς λειτουργεί η καρδιά

Η ανθρώπινη καρδιά λειτουργεί σαν αντλία που στέλνει το αίμα στο σώμα σας για να σας κρατήσει στη ζωή.
Είναι ένας μυς, περίπου στο μέγεθος της γροθιάς σας, στη μέση του στήθους σας με ελαφρά κλίση προς τα αριστερά.

Ποια Είναι η Φυσιολογική Λειτουργία της Καρδιάς;

Κάθε μέρα, η καρδιά σας χτυπά περίπου 100.000 φορές. Έτσι αντλεί συνεχώς περίπου πέντε λίτρα αίματος στο σώμα σας μέσω ενός δικτύου αιμοφόρων αγγείων που ονομάζεται κυκλοφορικό σας σύστημα. Αυτό το αίμα παραδίδει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά σε όλα τα μέρη του σώματός σας για να βοηθήσει τα όργανα και τους μυς σας να λειτουργούν σωστά. Το αίμα σας μεταφέρει επίσης το ανεπιθύμητο διοξείδιο του άνθρακα και τα απόβλητα.

Ο ρυθμός με τον οποίο συστέλλεται η καρδιά εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως
– Η δραστηριότητα και η άσκηση
– Συναισθηματικοί παράγοντες
– Ορισμένες ιατρικές καταστάσεις
– Πυρετός
– Ορισμένα φάρμακα
– Αφυδάτωση και άλλα
Σε κατάσταση ηρεμίας, η καρδιά μπορεί να χτυπά περίπου 60 φορές το λεπτό. Αυτό όμως μπορεί να αυξηθεί στους 100 παλμούς ανά λεπτό (bpm) ή και περισσότερο.

Αριστερή και Δεξιά Πλευρά της Καρδιάς

Η αριστερή και η δεξιά πλευρά της καρδιάς λειτουργούν σε συνδυασμό. Οι κόλποι και οι κοιλίες συστέλλονται και χαλαρώνουν με τη σειρά τους, παράγοντας έναν ρυθμικό καρδιακό παλμό.

Η Δεξιά Πλευρά

Η δεξιά πλευρά της καρδιάς δέχεται αποξυγονωμένο αίμα και το στέλνει στους πνεύμονες.
– Ο δεξιός κόλπος δέχεται αποξυγονωμένο αίμα από το σώμα μέσω φλεβών που ονομάζονται άνω και κάτω κοίλη φλέβα. Πρόκειται για τις μεγαλύτερες φλέβες του σώματος.
– Ο δεξιός κόλπος συστέλλεται και το αίμα περνά στη δεξιά κοιλία.
– Μόλις η δεξιά κοιλία γεμίσει, συσπάται και αντλεί το αίμα στους πνεύμονες μέσω της πνευμονικής αρτηρίας. Στους πνεύμονες, το αίμα συγκεντρώνει οξυγόνο και αποβάλλει διοξείδιο του άνθρακα.

Η Αριστερή Πλευρά

Η αριστερή πλευρά της καρδιάς λαμβάνει αίμα από τους πνεύμονες και το αντλεί στο υπόλοιπο σώμα.
– Το νεοοξυγονωμένο αίμα επιστρέφει στον αριστερό κόλπο μέσω των πνευμονικών φλεβών.
– Ο αριστερός κόλπος συστέλλεται, ωθώντας το αίμα στην αριστερή κοιλία.
– Μόλις η αριστερά κοιλία γεμίσει, συστέλλεται και σπρώχνει το αίμα πίσω στο σώμα μέσω της αορτής.

Διαστολή, Συστολή και η Αρτηριακή Πίεση

Κάθε καρδιακός παλμός αποτελείται από δύο μέρη:

Η Διαστολή: Οι κοιλίες χαλαρώνουν και γεμίζουν με αίμα καθώς οι κόλποι συστέλλονται, αδειάζοντας όλο το αίμα στις κοιλίες.

Η Συστολή: Οι κοιλίες συστέλλονται και αντλούν το αίμα από την καρδιά, καθώς οι κόλποι χαλαρώνουν, γεμίζοντας ξανά με αίμα.

Όταν ένα άτομο μετράει την αρτηριακή του πίεση, το μηχάνημα θα δώσει έναν υψηλό και έναν χαμηλό αριθμό. Ο υψηλός αριθμός είναι η συστολική αρτηριακή πίεση και ο χαμηλότερος αριθμός είναι η διαστολική αρτηριακή πίεση.

Συστολική πίεση: Δείχνει πόση πίεση δημιουργεί το αίμα στα τοιχώματα της αρτηρίας κατά τη διάρκεια της συστολής.
Διαστολική πίεση: Αυτή δείχνει πόση πίεση υπάρχει στις αρτηρίες κατά τη διάρκεια της διαστολής.

καρδια ανατομια
Η καρδιά μου

 

Πώς η καρδιά και οι πνεύμονές σας προσθέτουν οξυγόνο στο αίμα σας;

Τα κύτταρα του σώματος χρειάζονται οξυγόνο για να λειτουργήσουν και παράγουν διοξείδιο του άνθρακα ως απόβλητο προϊόν. Η καρδιά επιτρέπει στο σώμα να αποβάλλει το ανεπιθύμητο διοξείδιο του άνθρακα.

Το αίμα σας ρέει μέσω της καρδιάς και των πνευμόνων σας για να οξυγονωθεί εκ νέου προτού προωθηθεί στο υπόλοιπο σώμα σας. Το οξυγόνο προστίθεται στο αίμα σας σε τέσσερα κύρια στάδια, τα οποία είναι τα εξής:

– Ο δεξιός κόλπος δέχεται το αίμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο που έχει μόλις διανύσει τον κύκλο του σώματος. Ο δεξιός κόλπος αντλεί το αίμα προς τη δεξιά κοιλία.
– Η δεξιά κοιλία αντλεί το αίμα χαμηλής περιεκτικότητας σε οξυγόνο προς τους πνεύμονες για να παραλάβει νέα ποσότητα οξυγόνου.
– Ο αριστερός κόλπος λαμβάνει το αίμα με υψηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο από τους πνεύμονες και το αντλεί στην αριστερή κοιλία.
– Η αριστερή κοιλία αντλεί το αίμα με υψηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο προς το υπόλοιπο σώμα.

Ο Σφυγμός

Ένα άτομο μπορεί να αισθανθεί τον σφυγμό του στα σημεία όπου οι αρτηρίες περνούν κοντά στην επιφάνεια του δέρματος, όπως στον καρπό ή στον λαιμό. Ο σφυγμός ταυτίζεται με τον καρδιακό ρυθμό. Όταν αισθάνεστε τον σφυγμό σας, αισθάνεστε την ορμή του αίματος καθώς η καρδιά το αντλεί μέσα στο σώμα.
Ένας υγιής σφυγμός είναι συνήθως 60-100 bpm και το τι είναι φυσιολογικό μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο.

Ένα πολύ δραστήριο άτομο μπορεί να έχει σφυγμό μόλις 40 bpm. Τα άτομα με μεγαλύτερο σωματικό μέγεθος τείνουν να έχουν ταχύτερο σφυγμό, αλλά συνήθως δεν ξεπερνά τα 100 bpm.

Οι Καρδιακές βαλβίδες

Η καρδιά διαθέτει τέσσερις βαλβίδες για να διασφαλίζει ότι το αίμα ρέει μόνο προς μία κατεύθυνση:
Αορτική βαλβίδα: Αυτή βρίσκεται μεταξύ αριστερής κοιλίας και αορτής.
Μιτροειδής βαλβίδα: Αυτή βρίσκεται μεταξύ αριστερού κόλπου και αριστερής κοιλίας.
Πνευμονική βαλβίδα: Βρίσκεται μεταξύ δεξιάς κοιλίας και πνευμονικής αρτηρίας.
Τριγλώχινα βαλβίδα: Βρίσκεται μεταξύ δεξιού κόλπου και δεξιάς κοιλίας.

Καρδιακοι Ήχοι και Φήσημα στη Καρδιά

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με τον ήχο της καρδιάς. Στην πραγματικότητα, η καρδιά παράγει πολλούς τύπους ήχου και οι γιατροί μπορούν να τους διακρίνουν για να ελέγχουν την κατάσταση της καρδιάς.

Το άνοιγμα και το κλείσιμο των βαλβίδων συμβάλλουν καθοριστικά στον ήχο του καρδιακού παλμού. Εάν υπάρχει διαρροή ή απόφραξη των βαλβίδων της καρδιάς, μπορεί να δημιουργηθούν ήχοι που ονομάζονται “φύσημα”.

Το Ηλεκτρικό Σύστημα της Καρδιάς

Για την άντληση αίματος σε όλο το σώμα, οι μύες της καρδιάς πρέπει να συνεργάζονται για να συμπιέσουν το αίμα προς τη σωστή κατεύθυνση, τη σωστή στιγμή και με τη σωστή δύναμη. Τα ηλεκτρικά ερεθίσματα συντονίζουν αυτή τη δραστηριότητα.

Το ηλεκτρικό σήμα ξεκινά από τον φλεβοκομβικό κόμβο. Αυτός είναι ο βηματοδότης της καρδιάς και βρίσκεται στην κορυφή του δεξιού κόλπου. Το σήμα προκαλεί τη συστολή των κόλπων, ωθώντας το αίμα προς τα κάτω στις κοιλίες.

Το ηλεκτρικό ερέθισμα στη συνέχεια ταξιδεύει σε μια περιοχή κυττάρων στο κάτω μέρος του δεξιού κόλπου, μεταξύ των κόλπων και των κοιλιών, που ονομάζεται κολποκοιλιακός ή ΚΚ κόμβος.

Τα εν λόγω κύτταρα λειτουργούν ως θυροφύλακας. Συντονίζουν το σήμα έτσι ώστε οι κόλποι και οι κοιλίες να μην συστέλλονται ταυτόχρονα. Πρέπει να υπάρχει μια μικρή καθυστέρηση.

Από εδώ, το σήμα ταξιδεύει κατά μήκος ινών, που ονομάζονται ίνες Purkinje, μέσα στα τοιχώματα των κοιλιών. Οι ίνες διαβιβάζουν το ερέθισμα στον καρδιακό μυ, προκαλώντας τη συστολή των κοιλιών.

Πώς ρέει το αίμα στην καρδιά και το σώμα;

Η καρδιά σας συνδέεται με το υπόλοιπο κυκλοφορικό σύστημα με αιμοφόρα αγγεία που ονομάζονται αρτηρίες και φλέβες.
– οι αρτηρίες σας μεταφέρουν αίμα πλούσιο σε οξυγόνο από την καρδιά σε άλλες περιοχές του σώματός σας
– οι φλέβες σας επιστρέφουν το αποξυγονωμένο αίμα από τα όργανά σας πίσω στην καρδιά σας
– οι αρτηρίες και οι φλέβες σας συνδέονται με ακόμη μικρότερα αιμοφόρα αγγεία που ονομάζονται τριχοειδή αγγεία.

Οι βαλβίδες της καρδιάς σας ελέγχουν την κατεύθυνση της ροής του αίματός σας, λειτουργούν σαν πόρτες που ανοίγουν και κλείνουν με κάθε καρδιακό παλμό. Υπάρχουν τέσσερις βαλβίδες στην καρδιά σας, οι οποίες είναι οι εξής:

– Η τριγλώχινα βαλβίδα και η πνευμονική βαλβίδα στη δεξιά πλευρά της καρδιάς.
– Η μιτροειδής βαλβίδα και η αορτική βαλβίδα στην αριστερή πλευρά της καρδιάς σας.

Όπως και το υπόλοιπο σώμα σας, έτσι και η καρδιά σας πρέπει να τροφοδοτείται με αίμα πλούσιο σε οξυγόνο για να λειτουργεί σωστά. Οι στεφανιαίες αρτηρίες είναι οι αρτηρίες που είναι υπεύθυνες για την τροφοδοσία της καρδιάς με οξυγονωμένο αίμα. Οι στεφανιαίες αρτηρίες εκτείνονται στο εξωτερικό της καρδιάς για να παρέχουν το αίμα.

Ποιες είναι οι παθήσεις της καρδιάς και του κυκλοφορικού συστήματος;

Μερικές φορές η καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε, αυτό μπορεί να προκαλέσει καρδιακές και κυκλοφορικές παθήσεις (που ονομάζονται επίσης καρδιαγγειακές παθήσεις). Για παράδειγμα:

  • Στεφανιαία Νόσος (καρδιακή προσβολή και στηθάγχη)
  • Συγγενείς καρδιακές παθήσεις
  • βαλβιδοπάθειες
  • Καρδιομυοπάθειες
  • Αγγειακά νοσήματα
  • Εγκεφαλικό επεισόδιο
  • Αγγειακή άνοια

Τι είναι αυτό που προκαλεί βλάβες στην καρδιά και το κυκλοφορικό σας σύστημα;

Τα προβλήματα με την καρδιά και το κυκλοφορικό σας σύστημα, συμπεριλαμβανομένης της καρδιακής προσβολής ή του εγκεφαλικού επεισοδίου, προκαλούνται συνήθως από τη σταδιακή συσσώρευση λιπαρού υλικού (που ονομάζεται αθήρωμα) στις αρτηρίες γύρω από την καρδιά και στις αρτηρίες που τροφοδοτούν με αίμα τον εγκέφαλό σας.

Για παράδειγμα, το λιπώδες υλικό επενδύει τα τοιχώματα των στεφανιαίων αρτηριών της καρδιάς καθιστώντας στενότερο το χώρο για τη ροή του αίματος. Όταν οι αρτηρίες στενεύουν και η ροή του αίματος περιορίζεται, οι αρτηρίες δεν μπορούν να παρέχουν αρκετό αίμα στην καρδιά και τον εγκέφαλο, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει καρδιακές και κυκλοφορικές παθήσεις.

Καρδιακή ανακοπή: Όταν η καρδιά σταματάει

Η καρδιά είναι απαραίτητη για τη ζωή – αν σταματήσει να χτυπάει, το αίμα δεν θα φτάσει στον εγκέφαλο και σε άλλα όργανα και το άτομο μπορεί να πεθάνει μέσα σε λίγα λεπτά. Αυτό ονομάζεται καρδιακή ανακοπή.

Τι με θέτει σε κίνδυνο καρδιακής και κυκλοφορικής νόσου;

Πολλές ασθένειες της καρδιάς και του κυκλοφορικού συστήματος μοιράζονται τους ίδιους παράγοντες κινδύνου, όπως:

Οι καρδιακές και κυκλοφορικές παθήσεις μπορεί να είναι ανησυχητικές, αλλά τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακών και κυκλοφορικών παθήσεων τώρα.

Το Συμπέρασμα

  • Η καρδιά είναι ένα ισχυρό όργανο που αντλεί συνεχώς οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά σε όλο το σώμα.
  • Εάν ένα άτομο γεννηθεί με συγγενή καρδιοπάθεια ή εάν προκληθεί βλάβη λόγω ασθένειας ή άλλων παραγόντων, η λειτουργία της καρδιάς μπορεί να μειωθεί και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές, όπως η καρδιακή ανεπάρκεια.
  • Εδώ, μάθετε για την πρόληψη και τη θεραπεία διαφόρων τύπων καρδιακών παθήσεων.
  • Η παραμονή σε δραστηριότητα και η διατήρηση μιας υγιεινής διατροφής είναι δύο τρόποι για την προστασία της καρδιάς.

Ablation – Κατάλυση – Ablation Τι Είναι;

Ablation - Κατάλυση

Ablation – Κατάλυση

Η καρδιακή Ablation (Κατάλυση) είναι μια μικροχειρουργική επέμβαση που χρησιμοποιεί ενέργεια ραδιοσυχνότητας για τη διόρθωση των αρρυθμιών, δηλαδή των προβλημάτων με τον καρδιακό ρυθμό.

Ablation - Κατάλυση

Τι Είναι Ablation η Κατάλυση;

Σε μια φυσιολογική καρδιά, τα κύτταρα δημιουργούν ηλεκτρικά σήματα που κάνουν τους άνω και κάτω θαλάμους της καρδιάς σας να χτυπούν τακτικά. Εάν έχετε κολπική μαρμαρυγή (καρδιακή αρρυθμία), τα μη φυσιολογικά κύτταρα επηρεάζουν τα ηλεκτρικά σήματα και προκαλούν γρήγορους ή ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς.

Τα φάρμακα για την καρδιά λειτουργούν πολύ καλά για πολλούς ανθρώπους, αλλά δεν είναι για όλους. Ορισμένοι άνθρωποι εμφανίζουν παρενέργειες ή δεν μπορούν να ανεχθούν τα φάρμακα. Σε αυτή την περίπτωση, ο καρδιολόγος σας μπορεί να προτείνει την κατάλυση με καθετήρα.

Η καρδιακή κατάλυση αφήνει ουλές ή καταστρέφει τον ιστό στην καρδιά σας που προκαλεί ανώμαλο καρδιακό ρυθμό, σταματώντας την αρρυθμία.

Πώς Γίνεται η κατάλυσης ή Ablation;

Ο γιατρός θα εισάγει καθετήρες ηλεκτροδίων μέσω μιας φλέβας ή αρτηρίας στη βουβωνική σας χώρα. Θα τον περάσει στην καρδιά σας και θα εκπέμψει έναν κύκλο ενέργειας ραδιοσυχνότητας που καταστρέφει τον ανώμαλο ιστό για να διορθώσει τον ακανόνιστο καρδιακό παλμό.

Η κατάλυση με ραδιοσυχνότητες είναι μια διαδικασία χαμηλού κινδύνου με υψηλό ποσοστό επιτυχίας. Συνήθως μπορεί να γίνει υπό τοπική αναισθησία. Οι ασθενείς γενικά λαμβάνουν αντιπηκτικά μέχρι τη διαδικασία κατάλυσης και λαμβάνουν επιπλέον αντιπηκτικά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας κατάλυσης για να μειώσουν τον κίνδυνο θρόμβου αίματος στην καρδιά που θα μπορούσε να οδηγήσει σε εγκεφαλικό επεισόδιο.

Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος επιπλοκών κατά τη διάρκεια της επέμβασης, αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο οι χειρουργοί περιορίζουν την ποσότητα ισχύος που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και ο κίνδυνος είναι μικρότερος από 0,2%. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος δυνητικά μιας θανατηφόρας επιπλοκής με οποιαδήποτε διαδικασία που έχετε εκτελέσει και η κατάλυση δεν διαφέρει.

Η ζωή μετά το ablation;

Πολλοί ασθενείς θα είναι σε θέση να φύγουν από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα που θα υποβληθούν σε διαδικασία ablation. Άλλοι θα χρειαστεί να παραμείνουν κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να επιστρέψουν στις συνήθεις δραστηριότητές τους την επομένη της εξόδου τους από το νοσοκομείο. Θα λάβετε γραπτές οδηγίες σχετικά με τη φροντίδα μετά την κατάλυση με καθετήρα.

Ablation Παρενέργειες

Το ποσοστό επιτυχίας σας εξαρτάται εν μέρει από τον τύπο της κολπικής μαρμαρυγής που έχετε. Εάν μπαινο-βγαίνετε σε κολπική μαρμαρυγή, γνωστή ως παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή, το ποσοστό επιτυχίας σας θα είναι υψηλότερο. Η πιθανότητα εξάλειψης της κολπικής μαρμαρυγής σας μετά από μία προσπάθεια της διαδικασίας είναι περίπου 70 έως 75 τοις εκατό και μετά από δύο προσπάθειες της διαδικασίας, 85 έως 90 τοις εκατό. Εάν έχετε κολπική μαρμαρυγή συνεχώς, που ονομάζεται επίμονη κολπική μαρμαρυγή, τότε το ποσοστό επιτυχίας σας θα είναι χαμηλότερο. Η πιθανότητα επιτυχίας μετά από μία προσπάθεια της διαδικασίας είναι ίσως περίπου 65 έως 70 τοις εκατό και μετά από δύο προσπάθειες περίπου 80 έως 85 τοις εκατό.

Έκανα ablation και μετά;

Μετά τη διαδικασία κατάλυσης, είναι σημαντικό να επικεντρωθείτε σε ένα πρόγραμμα υγιεινής διατροφής και άσκησης για την πρόληψη μελλοντικών καρδιαγγειακών επεισοδίων, όπως το εγκεφαλικό επεισόδιο. Εάν έχετε κολπική μαρμαρυγή, ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου είναι περίπου πενταπλάσιος σε σχέση με τα άτομα χωρίς κολπική μαρμαρυγή.

Μιλήστε με τον καρδιολόγο σας εάν θέλετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία κατάλυσης.

  • Πολλοί ασθενείς μπορούν να φύγουν από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα που υποβάλλονται σε διαδικασία κατάλυσης της καρδιάς.
  • Το ποσοστό επιτυχίας της κατάλυσης εξαρτάται εν μέρει από τον τύπο της κολπικής μαρμαρυγής που έχετε.
  • Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να επιστρέψουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες την επομένη της εξόδου τους από το νοσοκομείο.
  • Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο γιατρός θα εισάγει καθετήρες ηλεκτροδίων μέσω μιας φλέβας ή αρτηρίας στη βουβωνική χώρα σας.

Δρ ΙΛΧΑΜ ΚΑΦΦΑ

Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση – E-prescription.gr

 

Καρδιογράφημα (ΗΚΓ) – Το Καρδιογράφημα Πως Γίνεται;

Καρδιογράφημα

Κλείστε Ραντεβού

[ea_bootstrap width=”800px” scroll_off=”true” layout_cols=”2″]

Το Ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ)

Καρδιογράφημα (ΗΚΓ) – Πως Γίνεται;

Το ηλεκτροκαρδιογράφημα είναι Καρδιογράφημα μια ευρέως διαδεδομένη μέθοδος μελέτης της καρδιάς, η οποία βασίζεται στην καταγραφή των ηλεκτρικών σημάτων που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας του καρδιακού μυός.

Καρδιογράφημα Καρδιογράφημα

Καρδιογράφημα Η Συσκευή ΗΚΓ

Πως γίνεται η καταγραφή ηλεκτροκαρδιογραφήματος;

Μια ειδική συσκευή, ο ηλεκτροκαρδιογράφος, καταγράφει το πέρασμα των ηλεκτρικών εκκενώσεων μέσω της καρδιάς.

Το καρδιακό έργο συνίσταται στη σύσπαση των θαλάμων της. Κανονικά αυτό συμβαίνει με μια συγκεκριμένη σειρά και έχει έναν κανονικό ρυθμό. Οι μυϊκές ίνες συστέλλονται ως αποτέλεσμα των ηλεκτρικών ερεθισμάτων που παράγονται. Με την καταγραφή των ηλεκτρικών παλμών, ένα καρδιογράφημα , χρησιμοποιώντας έναν καρδιογράφο, μπορείτε να δείτε πώς λειτουργεί η καρδιά και τα επιμέρους τμήματά της. Γνωρίζοντας το φυσιολογικό ” πρότυπο ” της δραστηριότητας της καρδιάς, ο καρδιολόγος μπορεί να ανιχνεύσει μια αλλαγή στον καρδιακό ρυθμό στο ηλεκτροκαρδιογράφημα και να εντοπίσει πού εμφανίζονται ανωμαλίες στην καρδιά. Διαφορετικοί τύποι καρδιακών παθήσεων χαρακτηρίζονται από διαφορετικές ανωμαλίες και, επομένως, το καρδιογράφημα έχει τεράστιες διαγνωστικές δυνατότητες για τον προσδιορισμό της φύσης των καρδιακών ανωμαλιών.

Το Καρδιογράφημα – Το Παλιό μας εργαλείο!

Το ηλεκτροκαρδιογράφημα είναι μια αρκετά “παλιά” διαγνωστική μέθοδος και χρησιμοποιείται ευρέως σε όλο τον κόσμο. Ως εκ τούτου, η διάγνωση των καρδιακών ανωμαλιών γίνεται νωρίτερα και με μεγαλύτερη ακρίβεια.

Πώς γίνεται η εξέταση με το καρδιογράφημα ;

Η διαδικασία του καρδιογραφήματος είναι ανώδυνη και δεν προκαλεί καμία δυσφορία, αλλά τα μικρά παιδιά μερικές φορές αισθάνονται φόβο και ένταση σε άγνωστο περιβάλλον. Δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα που να διαρρέει το σώμα όταν εκτελείται ένα καρδιογράφημα . Τα αποτελέσματα της εξέτασης ερμηνεύονται κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του ασθενούς.

Για την καταγραφή του ΗΚΓ, ο ασθενής ξαπλώνει σε έναν κρεβάτι. Στο δέρμα του θώρακα και των άκρων, 12 ειδικοί αισθητήρες που συνδέονται με έναν ηλεκτροκαρδιογράφο είναι συνδεδεμένοι με ένα ιατρικό επίθεμα. Αυτός ο μεγάλος αριθμός ηλεκτροδίων είναι απαραίτητος για να έχουμε μια εικόνα για το πώς λειτουργούν οι διάφορες περιοχές της καρδιάς.

Ένα ειδικό αγώγιμο τζελ εφαρμόζεται στο δέρμα για τη βελτίωση της επαφής μεταξύ του ηλεκτροδίου και του δέρματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις όπου το δέρμα καλύπτεται από τρίχες, αυτές θα ξυριστούν.

Πώς προετοιμάζομαι για ένα ΗΚΓ

Κατά τα άλλα, το καρδιογράφημα δεν απαιτεί ιδιαίτερη προετοιμασία. Αμέσως πριν από τη διαδικασία, ο ασθενής πρέπει να αποφεύγει τη σωματική άσκηση και να μην πίνει κρύα ποτά. Το καρδιογράφημα καταγράφεται σε κατάσταση ηρεμίας, καθώς η κίνηση μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα της εξέτασης. Μερικές φορές ο γιατρός θα ζητήσει από τον ασθενή να κρατήσει την αναπνοή του για μικρό χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια του ΗΚΓ.

ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ ΜΕΤΣ 11636

Καρδιολογικό ιατρείο στο κέντρο Αθήνα

Γιατί να ζητήσει ο γιατρός μου ένα ΗΚΓ;

Ο γιατρός σας μπορεί να σας κάνει ένα καρδιογράφημα για:

  • Να διαπιστώσει αν έχετε ή είχατε καρδιακή προσβολή
  • Να αναζητήσει άλλες καρδιακές παθήσεις ή να παρακολουθήσει μια γνωστή καρδιακή πάθηση
  • Να σας βοηθήσει να διαπιστώσετε γιατί εμφανίζετε πόνο στο στήθος, δυσκολία στην αναπνοή, ζάλη, γρήγορο καρδιακό ρυθμό ή άλλα συμπτώματα
  • Να ελέγξετε πόσο υγιής είναι η καρδιά σας πριν κάνετε χειρουργική επέμβαση
  • Ελέγξτε πόσο καλά δρουν τα φάρμακα για την καρδιά σας ή άλλες θεραπείες για την καρδιά σας

Τι γίνεται εάν το καρδιογράφημα δείχνει μη φυσιολογικό ρυθμό;

Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ανωμαλιών του καρδιακού ρυθμού. Στη βραδυκαρδία η καρδιά χτυπά αργά. Η ταχυκαρδία είναι ένας γρήγορος ρυθμός της καρδιάς. Υπάρχουν όμως και διάφορα είδη αρρυθμίας, στα οποία επηρεάζεται ο φυσιολογικός ρυθμός των διαφόρων καρδιακών θαλάμων και η καρδιά χτυπά ακανόνιστα.

Η θεραπεία των διαταραχών του καρδιακού ρυθμού στην Αθήνα εξαρτάται από την αιτία και τη φύση της παθολογίας. Εκτός από τα φάρμακα, οι βηματοδότες χρησιμοποιούνται ευρέως και με επιτυχία στην Αθήνα. Η καρδιοχειρουργική παίζει ιδιαίτερο ρόλο στη θεραπεία των διαταραχών του καρδιακού ρυθμού, η οποία αποτελεί παραδοσιακά και επάξια έναν από τους ισχυρότερους κλάδους της φημισμένης ελληνικής ιατρικής.

Άλλοι τύποι ηλεκτροκαρδιογραφήματος

Υπάρχουν δύο επιπλέον τύποι ηλεκτροκαρδιογραφήματος που μπορεί να κάνει κάποιος για να διαγνώσει ορισμένες καταστάσεις. Αυτοί είναι οι εξής:

Η Δοκιμασία Κόπωσης – Τεστ Κοπώσεως

Ένα άτομο υποβάλλεται σε μια δοκιμασία καταγραφής ηλεκτροκαρδιογραφήματος καθώς ασκείται.

Κατά τη διάρκεια μίας δοκιμασίας κοπώσεως, ο καρδιολόγος μπορεί να αυξήσει το επίπεδο δυσκολίας για να αναζητήσει τυχόν αλλαγές στην καρδιακή δραστηριότητα.

Το Χόλτερ ρυθμού (“Holter monitor”)

Το Holter ρυθμού είναι ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα που ένα άτομο φοράει για παρατεταμένο χρονικό διάστημα.

Ο καρδιολόγος θα τοποθετήσει ηλεκτρόδια στο στήθος του ατόμου, τα οποία συνδέονται με μια μικρή συσκευή καταγραφής.

Τι δείχνει ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα στη στεφανιαία νόσο;

Μια συνηθισμένη κατάσταση υγείας στην οποία μπορεί να βοηθήσει το ΗΚΓ στη διάγνωση, είναι η στεφανιαία νόσος (ΣΝ). Σε κάποιον που πάσχει από στεφανιαία νόσο, τα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν την καρδιά μπλοκάρονται ή στενεύουν και αυτό μπορεί να προκαλέσει πόνο στο στήθος ή καρδιακή προσβολή.

Μπορεί ένα ΗΚΓ να διαγνώσει την ΚΑΔ;

Για τη διάγνωση της στεφανιαίας νόσου, ο γιατρός ελέγχει τις αλλαγές στα κύματα ή τα τμήματα του ηλεκτροκαρδιογραφήματος. Οι αλλαγές που θα μπορούσαν να υποδηλώνουν την ΣΝ ή την καρδιακή προσβολή περιλαμβάνουν:

  • Κατάσταση του διαστήματος ST
  • Ανάσπαση του τμήματος ST
  • Επιπεδοποίηση των κυμάτων Τ
  • Ανεστραμμένα κύματα Τ
  • Κύματα Q

Συμπέρασμα

Ο καρδιολόγος διενεργεί ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα για να βοηθήσει στη διάγνωση ορισμένων καρδιακών παθήσεων.

Το ηλεκτροκαρδιογραφήματα είναι ένα γρήγορο, ανώδυνο τεστ. Ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα διαρκεί συνήθως περίπου 5 λεπτά για να ολοκληρωθεί.

Υπάρχουν πολλές παθήσεις που μπορεί να προκαλέσουν σε έναν άτομο την εμφάνιση παθολογικών ευρημάτων στο ηλεκτροκαρδιογράφημα. Ωστόσο, οι κάποιες “παθολογικές” ενδείξεις του ηλεκτροκαρδιογραφήματος μπορεί να είναι φυσιολογικές για ορισμένους ανθρώπους.

Ο Αορτικός Διαχωρισμός

Ο Αορτικός Διαχωρισμός – Εισαγωγή

Ο οξύς αορτικός διαχωρισμός είναι μια σοβαρή και συνήθως θανατηφόρα κατάσταση κατά την οποία ποσότητα αίματος διαρρέει μέσω ενός ρήγματος στο μέσο αορτικό τοίχωμα της αορτής στο αορτικό τοίχωμα, προκαλώντας έναν επίπεδο διαχωρισμό εκτός του εσωτερικού στρώματος του εσωτερικού αορτικού τοιχώματος.

Επιπροσθέτως του οξέος διαχωρισμού, υπάρχει και χρόνιος αορτικός διαχωρισμός. Η διαφοροποίηση μεταξύ των δύο αυτών τύπων διαχωρισμού είναι καθαρά χρονική. Ο οξύς αορτικός διαχωρισμός είναι όταν διαρκεί για λιγότερο από 14 ημέρες..

Αορτικός Διαχωρισμός

Τύποι αορτικού διαχωρισμού

Στην παρούσα περίοδο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται η ταξινόμηση DcBakey του διαχωρισμού της αορτής. Κατά την ταξινόμηση DeBakey, ο αορτικός διαχωρισμός διακρίνεται σε τρεις τύπους

Ταξινόμηση DeBakey του ο αορτικού διαχωρισμού

  1. Τύπος Ι Επεκτείνεται από την αορτική ρίζα έως την κοιλιακή αορτή.
  2. Τύπος ΙΙ Εμπλέκει μόνο την ανιούσα αορτή
  3. Τύπος III
  • IIIa: Περιλαμβάνει μόνο την κατιούσα θωρακική αορτή
  • IIIb: Περιλαμβάνει την κατιούσα θωρακική αορτή και την κοιλιακή αορτή

Στην περίπτωση του τύπου Ι, ο διαχωρισμός καταλαμβάνει την ανιούσα αορτή, το αορτικό τόξο, την κατιούσα θωρακική αορτή και επεκτείνεται στην κοιλιακή αορτή. Η ρήξη του έσω χιτώνα συνήθως παρατηρείται στο πρόσθιο τοίχωμα της αρχικής ανιούσας αορτής. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η ρήξη συμβαίνει πιο απομακρυσμένα από το διχασμό της αριστερής υποκλείδιας αρτηρίας ή στην περιοχή του αορτικού τόξου, στις οποίες ο διαχωρισμός επεκτείνεται κεντρικά και καταλαμβάνει την ανιούσα αορτή. Οι ασθενείς με πιο απομακρυσμένη ρήξη του διχασμού της αριστερής υποκλείδιας αρτηρίας έχουν επίσης διαχωρισμό από την ανιούσα αορτή στο 10-15% των περιπτώσεων. Η επέκταση του διαχωρισμού στην αορτική ρίζα μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας ή έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Ο διαχωρισμός τύπου ΙΙ περιλαμβάνει μόνο την ανιούσα αορτή και τελειώνει οξέως, λίγο πριν από το ανεύρυσμα της ανώνυμης αρτηρίας.

Ο διαχωρισμός τύπου ΙΙΙ εντοπίζεται στην κατιούσα θωρακική αορτή (ΙΙΙα) ή, συχνότερα, επεκτείνεται στην κοιλιακή αορτή, περιλαμβάνοντας μερικές φορές τις λαγόνιες αρτηρίες (ΙΙΙβ). Σε αυτές τις περιπτώσεις, η ρήξη του έσω χιτώνα εντοπίζεται αμέσως μετά τη ρήξη της υποκλείδιας αρτηρίας.

Η επίπτωση του αορτικού διαχωρισμού

Η επίπτωση του διαχωρισμού διαφέρει από μελέτη σε μελέτη. Στη μεγάλη σειρά των DeBakey και συν.  που περιλαμβάνουν οξείς και χρόνιους διαχωρισμούς της αορτής οι τύποι Ι και ΙΙ αντιπροσωπεύουν περίπου το 35% των περιστατικών, ενώ σε άλλες μελέτες αυτές αντιπροσωπεύουν περίπου το 50% των περιστατικών. Ο οξύς διαχωρισμός του αορτικού τόξου που οφείλεται σε πρωτογενή ρήξη στο αορτικό τόξο είναι λιγότερο συχνός και αντιπροσωπεύει περίπου το 15% όλων των αορτικών διαχωρισμών. Άλλες μελέτες, τόσο κλινικές όσο και νεκροψίες, τοποθετούν τη συχνότητα του οξύ διαχωρισμού τύπου ΙΙ στο 65-85% των περιπτώσεων. Είναι γενικά αποδεκτό ότι ο οξύς διαχωρισμός της ανιούσας αορτής είναι η πιο συχνή μορφή διαχωρισμού.

Καρδιοπάθειες:-Τύποι,-αιτίες-και-θεραπείες

Ο Αορτικός Διαχωρισμός: Αντιμετώπιση – Χειρουργική επέμβαση

Στόχος της αντιμετώπισης είναι η ταχύτατη μείωση της αρτηριακής πίεσης με φαρμακευτικές ουσίες. Έχει διαπιστωθεί ότι αυτό καθυστερεί την επέκταση του αορτικού διαχωρισμού. Σε επιλεγμένες περιπτώσεις ενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση (ιδίως όταν εμπλέκεται η ανιούσα αορτή). Ωστόσο, επισημαίνεται ότι η χειρουργική θνησιμότητα είναι πολύ υψηλή. Για όσους επιβιώνουν, είναι απαραίτητος ο μόνιμος έλεγχος της υπέρτασης με διάφορους συνδυασμούς αντιυπερτασικών φαρμάκων και δεν αποκλείεται η επανάληψη της επέμβασης.

Ο κύριος στόχος της χειρουργικής αντιμετώπισης του οξέος αορτικού διαχωρισμού είναι τόσο η αποφυγή της ρήξης του ψευδούς αυλού όσο και η αποκατάσταση της φυσικής ροής του αίματος στις περιοχές που έχουν αποκλειστεί μετά τον διαχωρισμό.

Η εφαρμοζόμενη χειρουργική μέθοδος καθορίζεται από τον τύπο του διαχωρισμού και τις επιπλοκές, όπως η παρουσία ανεπάρκειας της αορτικής βαλβίδας, η συμμετοχή των μεγάλων αγγείων του αορτικού τόξου κ.λπ. Σε περίπτωση διαχωρισμού πολλών τμημάτων της αορτής, τα τμήματα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ρήξης εκτέμνονται πρώτα, ενώ τα υπόλοιπα εκτέμνονται αργότερα, 6 έως 12 εβδομάδες μετά την πρώτη επέμβαση

 

  • Cambria RP. Surgical treatment of complicated distal aortic dissection. Semin Vasc Surg 2002; 15:97.
  • Mehta RH, Suzuki T, Hagan PG, et al. Predicting death in patients with acute type a aortic dissection. Circulation 2002; 105:200.
  • Hagan PG, Nienaber CA, Isselbacher EM, et al. The International Registry of Acute Aortic Dissection (IRAD): new insights into an old disease. JAMA 2000; 283:897.
  • Evangelista A, Isselbacher EM, Bossone E, et al. Insights From the International Registry of Acute Aortic Dissection: A 20-Year Experience of Collaborative Clinical Research. Circulation 2018; 137:1846.
  • Larson EW, Edwards WD. Risk factors for aortic dissection: a necropsy study of 161 cases. Am J Cardiol 1984; 53:849.

Πνευμονική Υπέρταση – Τι είναι η Πνευμονική Υπέρταση;

Πνευμονική Υπέρταση

Πνευμονική Υπέρταση

Εκτιμάται ότι η πνευμονική υπέρταση επηρεάζει περίπου 100.000 άτομα στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η έγκαιρη αναγνώριση και η διάγνωση της νόσου είναι εξαιρετικά σημαντική για να δοθεί η δυνατότητα κατάλληλης θεραπείας.

Πνευμονική Υπέρταση

Καρδιολογικός Έλεγχος στην Αθήνα – Καρδιολογικό Check Up

Η πνευμονική υπέρταση είναι η υψηλή αρτηριακή πίεση στα αιμοφόρα αγγεία των πνευμόνων.

Είναι μια ασθένεια που προσβάλλει άτομα όλων των ηλικιών και εθνικοτήτων, αλλά ιδιαίτερα νεαρές γυναίκες, και έχει πολύ κακή έκβαση.

Τα συμπτώματα της νόσου (δύσπνοια, εύκολη κόπωση, συγκοπή, πόνος στο στήθος) δεν είναι τυπικά, οπότε πολλοί άνθρωποι υποφέρουν χωρίς να το γνωρίζουν, και μέχρι να αναγνωριστεί η νόσος είναι ήδη σε πολύ προχωρημένο στάδιο.

Ως πνευμονική υπέρταση ορίζεται η αύξηση της πίεσης της πνευμονικής αρτηρίας (μέση πίεση > 25 mmHg με πίεση πνευμονικής τριχοειδούς σφήνας ≤15 mmHg) λόγω βλάβης των πνευμονικών αρτηριολίων. Αντίθετα, ο όρος πνευμονική υπέρταση αναφέρεται στην αύξηση της πίεσης της πνευμονικής αρτηρίας, ανεξάρτητα από την αιτία. Στην πνευμονική υπέρταση έχει βρεθεί ότι ο αγγειοσυσπαστικός παράγοντας ενδοθηλίνη είναι αυξημένος και οι αγγειοδιασταλτικοί παράγοντες προστακυκλίνη και μονοξείδιο του αζώτου μειωμένοι.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της πνευμονικής υπέρτασης είναι η προοδευτικά επιδεινούμενη δύσπνοια κατά την άσκηση και ο θωρακικός πόνος, ενώ κατά την κλινική εξέταση παρατηρείται έντονος δεύτερος καρδιακός ήχος. Σε προχωρημένα στάδια της νόσου παρατηρείται κυάνωση, δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια με περιφερικό οίδημα και υπόταση με μειωμένο κλάσμα εξώθησης της καρδιάς.

Τι είναι η πνευμονική υπέρταση;

Η πνευμονική υπέρταση (ΠΥ) είναι μια σπάνια πνευμονοπάθεια κατά την οποία η πίεση του αίματος στην πνευμονική αρτηρία αυξάνεται πολύ περισσότερο από το φυσιολογικό. Καθώς αυξάνεται η πίεση, τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων (πνευμονικές αρτηρίες) παχύνονται. Η πνευμονική υπέρταση μπορεί να εμφανιστεί με ή χωρίς αναγνωρίσιμη ή γνωστή αιτία.

Οι πνευμονικές αρτηρίες είναι τα αιμοφόρα αγγεία που μεταφέρουν το “φτωχό σε οξυγόνο” αίμα από τη δεξιά κοιλία, έναν από τους θαλάμους της καρδιάς που λειτουργεί ως αντλία, στους πνεύμονες. Αφού οξυγονωθεί (δηλαδή γίνει πλούσιο σε οξυγόνο) στους μικρούς αερόσακους των πνευμόνων που ονομάζονται κυψελίδες, το αίμα επιστρέφει στην αριστερή πλευρά της καρδιάς μέσω των πνευμονικών φλεβών. Το οξυγονωμένο αίμα αντλείται στη συνέχεια προς το υπόλοιπο σώμα μέσω της αριστερής κοιλίας (μέσω της αορτής, του μεγαλύτερου αιμοφόρου αγγείου του σώματος). Το αίμα αυτό μεταφέρεται σε όλο το σώμα μέσω των συστηματικών αρτηριών, όπου οι μύες και τα διάφορα όργανα χρησιμοποιούν το οξυγόνο. Αφού εξαχθεί το οξυγόνο, το αίμα επιστρέφει στη δεξιά πλευρά της καρδιάς μέσω των συστηματικών φλεβών (που ονομάζονται κάτω και άνω κοίλη φλέβα). Στη συνέχεια, ο κύκλος αυτός επαναλαμβάνεται.

Κατά τη διάρκεια περιόδων άσκησης, όπως το περπάτημα, οι μύες απαιτούν μεγαλύτερες ποσότητες οξυγόνου για να τους παρέχουν πρόσθετη ενέργεια. Για το λόγο αυτό, το σώμα προσαρμόζεται σε αυτή την αυξημένη ανάγκη για οξυγόνο αυξάνοντας τον καρδιακό ρυθμό, ο οποίος αυξάνει την ποσότητα του αίματος που ρέει στους πνεύμονες. Για να συμβεί αυτό, οι πνευμονικές αρτηρίες πρέπει να είναι σε θέση να ανοίξουν περισσότερο. Με άλλα λόγια, τα αιμοφόρα αγγεία πρέπει να είναι εύκαμπτα.

Σε ασθενείς με πνευμονική υπέρταση, τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων είναι παχύτερα, οπότε τα αγγεία γίνονται λιγότερο εύκαμπτα (η εικόνα δείχνει πώς οι διατομές μιας πνευμονικής αρτηρίας γίνονται παχύτερες λόγω πνευμονικής υπέρτασης). Αυτό δυσκολεύει τη δεξιά κοιλία να αντλήσει περισσότερο αίμα στους πνεύμονες.

Η δεξιά κοιλία είναι ένας μυς και όπως κάθε άλλος μυς στο σώμα, αν πρέπει να δουλέψει πιο σκληρά, μεγαλώνει (η εικόνα στα δεξιά δείχνει τον μυ της δεξιάς κοιλίας παχύτερο από το φυσιολογικό στην πνευμονική υπέρταση).

Η Καρδιομεγαλία – Όλα όσα πρέπει να ξέρετε!

Ωστόσο, εάν η καρδιά πρέπει να εργάζεται σκληρότερα από το συνηθισμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα (μήνες και συχνά χρόνια) χωρίς ανάπαυση, αρχίζει να λειτουργεί λιγότερο αποτελεσματικά.

Όταν η δεξιά κοιλία συστέλλεται, ασκεί πίεση στο αίμα στο θάλαμό της. Η πίεση αναγκάζει το αίμα να εισέλθει στις πνευμονικές αρτηρίες, γεγονός που αυξάνει την πίεση στο εσωτερικό των αρτηριών αυτούς τους πνεύμονες.

Μόλις συσπαστεί, η δεξιά κοιλία χαλαρώνει, προκαλώντας μείωση της πίεσης στις πνευμονικές αρτηρίες. Με άλλα λόγια, η πίεση στις πνευμονικές αρτηρίες αυξάνεται όταν η δεξιά κοιλία συστέλλεται και μειώνεται όταν χαλαρώνει. Σε ένα υγιές άτομο, η πίεση αυξάνεται σε περίπου 20 mm Hg (χιλιοστά στήλης υδραργύρου) και πέφτει σε 5 mm Hg. Συχνά, όταν οι γιατροί μιλούν για την πίεση στις πνευμονικές αρτηρίες, αναφέρονται σε έναν μόνο αριθμό. Ο αριθμός αυτός είναι γνωστός ως μέση πίεση της πνευμονικής αρτηρίας (συχνά συντομογραφία mPAP) και είναι ο μέσος όρος της υψηλότερης και της χαμηλότερης πίεσης. Σε ένα υγιές άτομο, ο μέσος όρος είναι περίπου 14 mm Hg. Η διάγνωση της ΚΑ θεωρείται ότι τίθεται όταν η μέση πίεση της πνευμονικής αρτηρίας είναι μεγαλύτερη από 25 mm Hg σε ηρεμία ή 30 mm Hg κατά την άσκηση.

Αν και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία της HF, γνωρίζουμε ότι συχνά επηρεάζει άτομα με άλλες συγκεκριμένες ασθένειες. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι τα άτομα με μια πάθηση που ονομάζεται “συστηματική σκλήρυνση” διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν HF κατά τη διάρκεια της ζωής τους (10-20% υψηλότερος από τον κανονικό κίνδυνο). Μπορούμε επίσης να πούμε ότι η HF παρατηρείται σε συνδυασμό με πυλαία υπέρταση (ηπατικά προβλήματα), λοίμωξη HIV και συχνότερα σε άτομα με συγγενή καρδιοπάθεια. Η HF μπορεί επίσης να κληρονομηθεί γενετικά, αν και αυτό είναι πολύ σπάνιο.

Τα Αίτια της Πνευμονικής Υπέρτασης

Διακρίνονται δύο τύποι πνευμονικής υπέρτασης:

  • Φλεβική ή παθητική πνευμονική υπέρταση, στην οποία η αύξηση της πίεσης περιορίζεται στο πνευμονικό φλεβικό σύστημα (και συνδυάζεται με βλάβες της μιτροειδούς βαλβίδας, αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια).
  • Αρτηριακή ή ενεργητική πνευμονική υπέρταση, που οφείλεται σε σπασμό των αρτηριών των πνευμόνων από άγνωστη αιτία ή να είναι απότοκος πνευμονικών εμβολών ή συγγενών καρδιοπαθειών, ή βαλβιδοπαθειών.

Ταξινόμηση πνευμονικής υπέρτασης (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας)

1η ομάδα: Πνευμονική αρτηριακή υπέρταση

Ιδιοπαθής (πρωτοπαθής)

– Οικογενής

– Σχετιζόμενη με: αγγειακή νόσο του συνδετικού ιστού, επικοινωνία συστηματικής – πνευμονικής κυκλοφορίας, πυλαία υπέρταση, λοίμωξη από HIV, φάρμακα/τοξίνες (π.χ. ανορεξιογόνα, rapeseed oil, L-τρυπτοφάνη, μεθαμφεταμίνη, κοκαΐνη)

– Άλλες καταστάσεις: θυρεοειδικές διαταραχές, θησαυρισμώσεις, κληρονομική αιμορραγική τηλαγγειεκτασία, αιμοσφαιρινοπάθειες, μυελοϋπερπλαστικά νοσήματα, σπληνεκτομή

– Σημαντική φλεβική ή τριχοειδική συμμετοχή

Πνευμονική φλεβοαποφρακτική νόσος

Πνευμονική – τριχοειδική αιμαγγειωμάτωση

– Εμμένουσα πνευμονική κυκλοφορία του νεογνού

2η ομάδα: Πνευμονική φλεβική υπέρταση

– Μυοκαρδιοπάθεια των αριστερών κοιλοτήτων

– Βαλβιδοπάθεια των αριστερών καρδιακών κοιλοτήτων

3η ομάδα: Πνευμονική υπέρταση σχετιζόμενη με υποξαιμία

– Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια

– Διάμεση πνευμονοπάθεια

– Διαταραχές αναπνοής στον ύπνο

– Διαταραχές με κυψελιδικό υπαερισμό

– Παραμονή σε μεγάλο υψόμετρο

– Αναπτυξιακές ανωμαλίες

4η ομάδα: Πνευμονική υπέρταση οφειλόμενη σε χρόνια θρομβωτική ή και εμβολική νόσο

– Θρομβοεμβολική απόφραξη των εγγύς πνευμονικών αρτηριών

– Θρομβοεμβολική απόφραξη των άπω πνευμονικών αρτηριών

– Πνευμονική εμβολή (όγκοι, παράσιτα, ξένο υλικό)

5η ομάδα: Διάφορα

– Σαρκοείδωση, πνευμονική ιστιοκύττωση, λεμφαγγειωμάτωση, συμπίεση πνευμονικών αγγείων (λεμφαδενοπάθεια, όγκοι, ίνωση μεσοθωρακίου)

Κλινική εικόνα επί Πνευμονικής Υπέρτασης

Οι εκδηλώσεις της πνευμονικής υπέρτασης οφείλονται:

  • στην αιτία της (συμπτώματα πνευμονοπάθειας ή συγγενούς καρδιοπάθειας)
  • στην ανοξυγοναιμία που προκαλεί κυάνωση και μείωση του PO2 στο αρτηριακό αίμα, ερυθροκυττάρωση και πληκτροδακτυλία.
  • στην χαμηλή καρδιακή παροχή λόγω των υψηλών πνευμονικών αντιστάσεων και
  • στην δεξιά καρδιακή επιβάρυνση (χρόνια πνευμονική καρδιά).

Τις περισσότερες φορές, οι ασθενείς με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση παραπονιούνται για λαχάνιασμα (δύσπνοια) και κόπωση (υπερβολική κούραση). Τα συμπτώματα αυτά μπορούν να συμβαίνουν σε συνθήκες ανάπαυσης και συχνότερα κατά τη διάρκεια ήπιας άσκησης ή όταν ο πάσχων περπατάει. Τα συμπτώματα αυτά περιγράφονται ως μη ειδικά. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσαν να οφείλονται σε διάφορες παθήσεις και όχι μόνο στην ΠΥ. Κατά συνέπεια είναι πολύ δύσκολο στην αρχή να γίνει διάγνωση της ΠΥ. Συχνά μάλιστα μεσολαβεί μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ της πρώτης επίσκεψης των ασθενών στο γιατρό τους και της έναρξης ειδικής θεραπείας τους σε νοσοκομείο. Η δύσπνοια και η εύκολη κόπωση εμφανίζονται σε σοβαρή πνευμονική υπέρταση ενώ μπορεί να απουσιάζουν σε μικρή και μέτρια πνευμονική υπέρταση.

Τα συγκοπτικά επεισόδια οφείλονται σε μείωση της εγκεφαλικής αιμάτωσης. Εμφανίζονται συχνότερα σε προσπάθεια και όρθια θέση λόγω αδυναμίας διατήρησης της καρδιακής παροχής.

Το στηθαγχοειδές άλγος πιθανότατα οφείλεται σε ισχαιμία του μυοκαρδίου της δεξιάς κοιλίας.

Εργαστηριακές εξετάσεις

Για ασθενείς για τους οποίους υπάρχουν υπόνοιες ΠΥ, κατά κανόνα γίνονται κάποια πρώτα βήματα για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Κατ’ αρχή συζητείται μεταξύ του ασθενούς και του ιατρού το ιστορικό των παρόντων νοσημάτων του, το πρότερο ιατρικό ιστορικό του, το οικογενειακό του ιστορικό και οποιαδήποτε φάρμακα έπαιρνε ή παίρνει ο ασθενής. Γίνεται επίσης πλήρης φυσική εξέταση. Άλλες εξετάσεις που χρησιμοποιούνται κατά την εκτίμηση ενός ασθενούς για τον οποίο υπάρχουν υπόνοιες ΠΥ, μπορεί να είναι όλες ή μερικές από τις ακόλουθες:

Σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, τα τεστ αυτά θα μπορούσαν να αποκαλύψουν ορισμένες ανωμαλίες που είναι δυνατό να υποδεικνύουν κάποια διάγνωση άλλη πλην της ΠΥ. Ανάλογα με τα αποτελέσματα των τεστ, η ομάδα φροντίδας θεραπείας μπορεί να ακολουθήσει διαφορετική προσέγγιση για τις μελλοντικές διερευνητικές εξετάσεις.

Ακτινογραφία θώρακα

Στην ακτινογραφία θώρακα είναι διευρυσμένες οι κεντρικές αρτηρίες με απότομη διακοπή του, σαν κλαδεμένο δέντρο.

Σε πολύ μεγάλη πνευμονική πίεση μπορεί να είναι ψηλαφητοί οι παλμοί της πνευμονικής αρτηρίας και να εμφανίζεται ανεπάρκεια της βαλβίδας προκαλώντας πρώιμο διαστολικό φύσημα ανεπάρκειας της πνευμονικής βαλβίδας.

Ηλεκτροκαρδιογράφημα

Το ηλεκτροκαρδιογράφημα μπορεί να δείξει σημεία «υπερτροφίας της δεξιάς κοιλίας» (πάχυνσης) ή «καταπόνηση της δεξιάς κοιλίας» (που σημαίνει ότι η δεξιά πλευρά της καρδιάς εργάζεται σκληρότερα από το φυσιολογικό), ευρήματα συνηθισμένα στην ΠΥ.

Ηχοκαρδιογράφημα- Τριπλεξ Καρδίας

Με το ηχοκαρδιογράφημα ελέγχονται

  • Ποικίλες δομικές ανωμαλίες (για παράδειγμα, οι καρδιακές βαλβίδες, για να διαπιστωθεί αν υπάρχει διαρροή από τις βαλβίδες όταν κλείνουν και αν ρέει ομαλά μέσα από αυτές το αίμα)
  • Ορισμένες συγγενείς καρδιακές ανωμαλίες, όπως «τρύπα στην καρδιά»
  • Ο όγκος του αίματος που διοχετεύεται από την καρδιά με κάθε κτύπο της

Είναι δυνατό να εκτιμηθεί η πίεση του αίματος μέσα στα αιμοφόρα αγγεία. Η εξέταση αυτή είναι πολύ χρήσιμη στην ΠΥ. Το ηχοκαρδιογράφημα δίνει εικόνες τόσο κινούμενες όσο και ακίνητες, από τις οποίες μπορούν να μετρηθούν το μέγεθος της καρδιάς και το πάχος του καρδιακού μυός.

Έλεγχος πνευμονικής λειτουργίας

Το τεστ πνευμονικής λειτουργίας περιλαμβάνει μια σειρά εξετάσεων που παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την ποσότητα του αέρα που χωρούν οι πνεύμονες ενός ατόμου και το πόσο αποτελεσματικά λειτουργούν. Οι ασθενείς με ΠΥ συχνά έχουν φυσιολογικές αεροφόρους οδούς (αεραγωγούς) και συνήθως εμφανίζουν μόνο ήπιο ή καθόλου περιορισμό ή απόφραξη στην κίνηση του αέρα στους πνεύμονες. Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα των ασθενών με τα αποτελέσματα υγιών ατόμων της ίδιας ηλικίας και του ίδιου ύψους, ο γιατρός μπορεί να συμπεράνει αν οι αεραγωγοί του ασθενούς είναι στενότεροι ή λιγότερο αποδοτικοί από το φυσιολογικό.

Τεστ κοπώσεως

Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί τύποι τεστ κοπώσεως που μπορεί να ζητήσει ο γιατρός από τον ασθενή. Τα τεστ αυτά μπορούν να βοηθήσουν να διαπιστωθεί αν υπάρχει μειωμένη αντοχή στην άσκηση (κόπωση) και μερικές φορές παρέχουν στοιχεία σχετικά με την αιτία των συμπτωμάτων του ασθενούς. Στην ΠΥ, το τεστ κοπώσεως συχνά χρησιμοποιείται ως μέσο μέτρησης της «ικανότητας άσκησης» ενός ατόμου. Από μερικούς ασθενείς οι γιατροί ζητούν να περπατήσουν σε ένα διάδρομο άσκησης φορώντας μια μάσκα επάνω από το στόμα και τη μύτη τους. Έτσι οι γιατροί έχουν τη δυνατότητα να υπολογίσουν πόσο αποδοτικά χρησιμοποιεί οξυγόνο ο ασθενής και πόσο σκληρά επιτρέπουν στον ασθενή να δουλέψει η καρδιά και οι πνεύμονές του. Το τεστ κοπώσεως μπορεί να βοηθήσει επίσης στην ανίχνευση της παρουσίας και της βαρύτητας της στεφανιαίας νόσου και άλλων διαταραχών της καρδιάς.

Το 6λεπτο περπάτημα ή το τεστ επιταχυνόμενης βάδισης επάνω-κάτω δεν είναι πραγματικά ειδικό διαγνωστικό τεστ. Ωστόσο, σε συνδυασμό με ένα πλήρες ιστορικό και τη φυσική εξέταση, μπορεί να βοηθήσει να ταυτοποιηθεί η ικανότητα άσκησης (κόπωσης) και να διαπιστωθεί η λειτουργική κατάσταση του ατόμου.

Στα τεστ κοπώσεως όπως τα «6λεπτα τεστ βάδισης» ο ασθενής πρέπει απλώς να καλύψει όσο το δυνατό μεγαλύτερη απόσταση περπατώντας επάνω-κάτω σε ένα διάδρομο μέσα σε 6 λεπτά. Το «τεστ επιταχυνόμενης βάδισης επάνω-κάτω» είναι παρόμοιο αλλά απαιτεί από τον ασθενή να περπατά επάνω-κάτω σε μια πορεία 10 μέτρων με ολοένα μεγαλύτερη ταχύτητα μέχρις ότου λαχανιάσει τόσο πολύ που να μην μπορεί να συνεχίσει άλλο.

Κατά τη διάρκεια αυτών των τεστ, συχνά απαιτείται να φορούν οι ασθενείς μια συσκευή παρακολούθησης (μόνιτορ) στο δάκτυλο ή στο λοβό του αυτιού για να μετριέται η ποσότητα οξυγόνου στο αίμα τους. Στους ασθενείς που πάσχουν από ΠΥ, τα επίπεδα του οξυγόνου μπορεί να πέσουν κάτω από το φυσιολογικό χωρίς να λαχανιάσει πολύ ο ασθενής.

Τα τεστ αυτά δίνουν στους γιατρούς μια εικόνα για τη βαρύτητα της νόσου. Μπορούν να αποτελέσουν επίσης ένα καλό τρόπο να μετρηθεί πόσο αποτελεσματικές είναι οι φαρμακοθεραπείες.

Σπινθηρογράφημα αερισμού-αιμάτωσης

Το σπινθηρογράφημα αερισμού-αιμάτωσης χρησιμοποιείται τις περισσότερες φορές για να ανιχνεύσει την παρουσία θρόμβων αίματος στον πνεύμονα (τους οποίους, μερικές φορές, τα μέλη της ομάδας φροντίδας υγείας αναφέρουν ως πνευμονικά έμβολα). Οι χρόνιοι θρόμβοι αίματος στους πνεύμονες είναι δυνατό να αποτελέσουν αιτία της ΠΥ. Παρότι η παρουσία θρόμβων αίματος δεν καθιστά βέβαιη τη διάγνωση της ΠΥ, μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο στη λήψη αποφάσεων για τις μελλοντικές εξετάσεις και τη θεραπεία της ΠΥ. Γενικά, τα αποτελέσματα ερμηνεύονται ως χαμηλή (μικρή), μεσαία ή υψηλή πιθανότητα πνευμονικών εμβόλων (πηγμάτων στον πνεύμονα). Ένας από τους συνηθέστερους τύπους ΠΥ συμβαίνει σε ανθρώπους που έχουν αναπτύξει επανεμφανιζόμενους θρόμβους αίματος στους πνεύμονές τους κατά τη διάρκεια μεγάλου χρονικού διαστήματος.

Αξονική τομογραφία υψηλής ευκρίνειας

Ο ακτινολόγος αναζητά τυχόν ανωμαλίες στον πνευμονικό ιστό. Αν χρησιμοποιηθεί σκιαγραφικό, εξετάζει επίσης τυχόν μη φυσιολογική πλήρωση των πνευμονικών αγγείων, η οποία μπορεί να υποδεικνύει την παρουσία θρόμβων αίματος μέσα στους πνεύμονες.

Μαγνητική τομογραφία

Στη διερεύνηση της ΠΥ, η μαγνητική τομογραφία έχει τη δυνατότητα να απεικονίζει τόσο την καρδιά όσο και τα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία στον περιβάλλοντα ιστό. Έτσι, είναι δυνατή η ανίχνευση καρδιακών ανωμαλιών που υπήρχαν εκ γενετής (όπως οι τρύπες στην καρδιά). Με τη μαγνητική τομογραφία είναι δυνατή η λήψη εικόνων από περισσότερες γωνίες και με περισσότερες λεπτομέρειες από ό,τι με την αξονική τομογραφία. Επίσης, η διαφορά μεταξύ του φυσιολογικού και του μη φυσιολογικού ιστού είναι συχνά πιο ευκρινής στη μαγνητική από ό,τι στην αξονική τομογραφία.

Πνευμονική αγγειογραφία

Πολλοί ασθενείς δεν υποβάλλονται σε πνευμονική αγγειογραφία, αλλά η εξέταση αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ενήλικες όταν τα αποτελέσματα του σπινθηρογραφήματος αερισμού-αιμάτωσης δεν οδηγούν σε οριστικά συμπεράσματα. Είναι η καλύτερη εξέταση για τη διάγνωση πιθανών θρόμβων αίματος, συνεπώς χρησιμοποιείται για να επιβεβαιωθεί ή να αποκλειστεί η παρουσία θρόμβων αίματος στους πνεύμονες.

Ο ασθενής συνδέεται με έναν ηλεκτροκαρδιογράφο και ξαπλώνει σε ένα τραπέζι όπως για ακτινογραφία, ενώ ένας μακρύς, στενός, εύκαμπτος σωλήνας (καθετήρας) εισάγεται στο σώμα του μέσω μιας βελόνας που τοποθετείται στη βουβωνική χώρα. Ενώ ο χειριστής παρακολουθεί από μια τηλεοπτική συσκευή μόνιτορ, ο καθετήρας προωθείται μέσω των κοιλοτήτων της καρδιάς και εισέρχεται στην πνευμονική αρτηρία. Ενίεται κατόπιν χρωστική (σκιαγραφικό) στις αρτηρίες του πνεύμονα μέσω του καθετήρα και λαμβάνεται μια σειρά φιλμ ακτίνων Χ. Η χρωστική αυτή επιτρέπει στις αρτηρίες να είναι καλύτερα ορατές. Με τη βοήθεια της χρωστικής, η πνευμονική αγγειογραφία δίνει μια σειρά εξαιρετικά λεπτομερών ακτινογραφικών εικόνων (που είναι γνωστές ως «αγγειογραφήματα») της πνευμονικής αρτηρίας και των μικρότερων κλάδων της. Ο ακτινολόγος κατόπιν εξετάζει τα αγγειογραφήματα για να δει αν υπάρχουν προβλήματα, όπως για παράδειγμα αν υπάρχουν θρόμβοι αίματος ή ενδείξεις άλλων πνευμονικών προβλημάτων.

Μια μικρή μειοψηφία ασθενών που υποβάλλονται στην εξέταση της πνευμονικής αγγειογραφίας είναι αλλεργικοί στην υγρή χρωστική λόγω του ιωδίου που περιέχει. Όποιος είχε κατά το παρελθόν τέτοιες αλλεργικές αντιδράσεις πρέπει να το αναφέρει στο γιατρό. Οι έγκυες γυναίκες πρέπει να ζητούν πληροφορίες σχετικά με το αν η εξέταση με τις ακτίνες Χ συνεπάγεται κινδύνους βλάβης για το μωρό τους. Ο κίνδυνος βλάβης ενός ασθενούς από τις ακτίνες Χ είναι πολύ μικρός και τα σύγχρονα ακτινογραφικά μηχανήματα είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να λαμβάνουν εικόνες υψηλής ποιότητας χρησιμοποιώντας ελάχιστη δόση ακτινοβολίας.

Καρδιακός καθετηριασμός

Η μελέτη του καρδιακού καθετηριασμού επικεντρώνεται στη δεξιά καρδιά. Παρέχει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τις πιέσεις στις διάφορες κοιλότητες της καρδιάς και τη ροή του αίματος δια μέσου της καρδιάς και της πνευμονικής αρτηρίας. Για να γίνει η εξέταση αυτή ίσως χρειαστεί να εισαχθεί στο νοσοκομείο ο ασθενής για μερικές ημέρες.

Παρέχει τη δυνατότητα να εξασφαλιστεί μια ακριβή μέτρηση της αρτηριακής πίεσης στην καρδιά και στην πνευμονική αρτηρία. Περιστασιακά, απαιτείται και καθετηριασμός της αριστερής καρδίας επιπρόσθετα στον καθετηριασμό της δεξιάς καρδίας.

Έλεγχος σε ασθενή με πνευμονική υπέρταση

Βαλβιδοπάθεια – Ελλείμματα κολποκοιλιακού διαφράγματος – Νόσημα αρ. καρδιακών κοιλοτήτων

– Ηλεκτροκαρδιογράφημα

– Υπερηχοκαρδιογράφημα

– Καθετηριασμός καρδιάς

Νοσήματα αναπνευστικού συστήματος υποξαιμία

– Ακτινογραφία θώρακα

– Σπιρομέτρηση

– Διαχυτική ικανότητα CO

– Αξονική τομογραφία θώρακα υψηλής ευκρίνειας

– Μετατρεπτικό ένζυμο αγγειοτενσίνης

– Μελέτη ύπνου

Πυλαιοπνευμονική υπέρταση – Νοσήματα κολλαγόνου – ΑIDS – Xρόνια θρομβοεμβολική πνευμονική υπέρταση

– Doppler σπληνοπυλαίου άξονα

– Έλεγχος αυτοαντισωμάτων

– Αντισώματα έναντι HIV

– Έλεγχος θρομβοφιλίας

– Σπινθηρογράφημα αέρωσης – αιμάτωσης

– Αγγειογραφία πνευμονικού αγγειακού δικτύου

Λειτουργική ταξινόμηση

Μόλις διαγνωστεί η ΠΥ, είναι ανάγκη να ταξινομηθεί η νόσος με βάση το «σύστημα λειτουργικής ταξινόμησης» που αναπτύχθηκε από τη New York Heart Association (Καρδιολογική Εταιρία Νέας Υόρκης). Το σύστημα αυτό βασίζεται σε αναφορές των ασθενών για το πόση φυσική (σωματική) δραστηριότητα μπορούν να αναλάβουν άνετα πριν αρχίσουν να γίνονται αισθητά τα συμπτώματα.

 Η Κατηγορία 1 περιλαμβάνει τους ασθενείς που δεν έχουν κανενός είδους συμπτώματα και στους οποίους η συνηθισμένη φυσική δραστηριότητα δεν προκαλεί κόπωση, αίσθημα παλμών, λαχάνιασμα ή πόνο στο θώρακα.

 Η Κατηγορία 2  περιλαμβάνει τους ασθενείς που αισθάνονται άνετα σε συνθήκες ανάπαυσης, αλλά έχουν συμπτώματα όταν επιδίδονται σε συνηθισμένη φυσική δραστηριότητα.

Η Κατηγορία 3  περιλαμβάνει τους ασθενείς που αισθάνονται άνετα σε συνθήκες ανάπαυσης, αλλά έχουν συμπτώματα όταν καταβάλλουν προσπάθεια μικρότερη από τη συνηθισμένη.

Η Κατηγορία 4  περιλαμβάνει τους ασθενείς που έχουν συμπτώματα ακόμα και σε συνθήκες ανάπαυσης.

Θεραπεία Πνευμονικής Υπέρτασης

Η θεραπεία είναι συνήθως συντηρητική ενώ σπανιότερα μπορεί να γίνει μεταμόσχευση πνευμόνων.

Τροποποίηση τρόπου ζωής

  • Ποδηλασία ή κολύμβηση επιτρέπονται γιατί η αύξηση του έργου είναι προοδευτική και διακόπτονται εύκολα
  • Ισομετρική άσκηση (άρση βαρών, άνοδος σκάλας) αντενδείκνυνται γιατί μπορεί να προκαλέσουν συγκοπτικό επεισόδιο
  • Συνιστάται χειρουργική στείρωση στους ασθενείς αναπαραγωγικής ηλικίας

Δακτυλίτιδα

  • Αυξάνει κατά 10% την καρδιακή παροχή ηρεμίας
  • Μειώνει την κυκλοφορούσα νοραδρεναλίνη, είναι ασφαλής και χρήσιμη

Διουρητικά

Βοηθούν ιδιαίτερα επί δεξιάς καρδιακής ανεπάρκειας.

Οξυγόνο

Όσοι έχουν δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια και υποξαιμία ηρεμίας, χρειάζονται συνεχή οξυγονοθεραπεία

Αντιπηκτικά

Βελτιώνει την επιβίωση γιατί η πρωτοπαθής πνευμονική υπέρταση συχνά επιπλέκεται από τοπικές θρομβώσεις

Ανταγωνιστές ασβεστίου

Βάσει της απάντησης της πίεσης της πνευμονικής αρτηρίας στα φάρμακα, οι ασθενείς διακρίνονται σε:

  • Μη απαντώντες (Πτώση πνευμονικής πίεσης λιγότερο από <20%): 2ετής επιβίωση 38%
  • Μετρίως απαντώντες (Πτώση πνευμονικής πίεσης 20-50%): 2ετής επιβίωση 47%
  • Έντονα απαντώντες (Πτώση πνευμονικής πίεσης >50%): 2ετής επιβίωση 62%

Οι ανταγωνιστές ασβεστίου προορίζονται για τους ασθενείς που σχεδόν ομαλοποιούν την πνευμονική πίεση κατά την δοκιμασία.

Ανταγωνιστές υποδοχέων ενδοθηλίνης

Δρουν μέσω των υποδοχέων Α και Β της ενδοθηλίνης. Το Bosentan δρα και στους δύο υποδοχείς. Η δόση είναι 62,5mg×2 για ένα μήνα και 125 mg×2 μετά. Αύξηση των τρανσαμινασών μπορεί να παρατηρηθεί, που υποχωρεί με την μείωση ή την διακοπή. Η επιβίωση στα 1,2,3 χρόνια είναι 96%, 89% και 86% ενώ η αναμενόμενη είναι 69%, 57% και 48% αντίστοιχα. Η δράση είναι εμφανής 2-3 μήνες μετά την έναρξη, γιαυτό σε ασθενείς class IV δεν πρέπει να χορηγείται σαν μονοθεραπεία αυτό το χρονικό διάστημα.

Προστακυκλίνες

Παράγονται από το ενδοθήλιο. Έχουν δράση αγγειοδιασταλτική, μειώνει τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων και την υπερτροφία του αγγειακού τοιχώματος. Για τη σύνθεσή της, απαιτείται το ένζυμο συνθετάση της προστακυκλίνης, η παραγωγή του οποίου μειώνεται επί πνευμονικής υπέρτασης. Υπάρχουν διάφορα συστήματα που αποκαθιστούν την έλλειψη προστακυκλίνης, όπως είναι η ενδοφλέβια epoprostenol που έχει βραχύ χρόνο ζωής και απαιτεί συνεχή έγχυση ενώ είναι εξαιρετικά δραστική. Υπάρχει η treprostinil που χορηγείται υποδόρια (μεγαλύτερος χρόνος ημίσειας ζωής), η iloprost που είναι εισπνεόμενη.

Aναστολείς φωσφοδιεστεράσης

Είναι ισχυρό αγγειοδιασταλτικό και έχει δοκιμασθεί με θετικά αποτελέσματα από μόνη της είτε σε συνδυασμό με προστακυκλίνη.

Χειρουργική Θεραπεία

Ρήξη του μεσοκολπικού διαφράγματος

Βελτιώνει την καρδιακή παροχή και προορίζεται για τους ασθενείς που είναι ανθεκτικοί στην μέγιστη φαρμακευτική αγωγή, σαν γέφυρα για μεταμόσχευση ή παρηγορητικά.

Μεταμόσχευση καρδιάς-πνευμόνων

Συνιστάται σε ασθενής που παρά τη μέγιστη φαρμακευτική ή και χειρουργική αγωγή δεν βελτιώνονται.